Kendimi bazen kişisel asistan gibi hissediyorum.
Sürekli birilerine bir şeyler hatırlatmak zorundayım ya da bir şeyleri planlamak zorundayım gibi.
Geçen hafta bir aileye hayır ulaştırmak adına birilerini organize ettim ben söylemekten yoruldum onlar gidip yapmamaktan yorulmadı.
24 kasım'a özel öğretmenlere yemek daveti programı yaptım, şimdi gündemimizde onu planlamak var.
Sanırım ben bu tarz işler için doğmuşum. Geri planda ödemeler, faturalar, kâğıt kürek işleri bunları hiç saymıyorum. Çünkü zaten onlar benim için su içmek, yemek yemek kadar normalleşti.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?