siyah anka

4 sezonu çekilmiş olan her sezonu 10 bölümlük polisiye dizidir.

steve martin, martin short ve selena gomez başrolde bir şekilde biraraya gelmiş üç kişi olarak cinayetleri çözmeye başlarlar.

ilk sezon tahmin edilebilir düzeydeyken ilerledikçe kalitesini arttırır dizi. genelde bu diziler batırır ama iyi bir senaryo ve ekip olunca güzel iş başarmışlar.

ilk sezonun 6. bölümünü aşabilirseniz 7. bölümün yenilikçi çekimini de mutlaka izleyin derim. güzel bir bölüm olmuştu o bölüm.

tam liste olarak açıklansa da ne olduğunu öğrensek dediğim seviyelerdir.

edit açıklandı ekleme yapıyorum.

0 2500 Acemi
2500 4500 2. Seviye Çırak
4500 6500 3. Seviye Kalfa
6500 8500 4. Seviye Yoldaş
8500 10500 5. Seviye Şovalye
10500 12500 6. Seviye Usta
12500 14500 7. Seviye Büyük usta
14500 16500 8. Seviye Işık savaşçısı
16500 18500 9. Seviye Karanlık avcı
18500 20500 10. Seviye Gölge ustası
20500 22500 11. Seviye Gizli yoldaş
22500 24500 12. Seviye Ay Işığı Bekçisi
24500 26500 13. Seviye Güneş Muhafızı
26500 28500 14. Seviye Hava Ruhbanı
28500 30500 15. Seviye Ateş Şamanı
30500 32500 16. Seviye Su Büyücüsü
32500 34500 17. Seviye Toprak Efendisi
34500 36500 18. Seviye Gökyüzü Seyyahı
36500 39500 19. Seviye Zaman Yolcusu
39500 42500 20. Seviye Ruh Şifacısı
42500 47800 21. Seviye Doğa koruyucusu
47800 50000 22. Seviye Gecenin efendisi
50000 52500 23. Seviye Şafak bekçisi
52500 55000 24. Seviye Efsane avcısı
55500 57000 25. Seviye savaşcı
57000 60000 26. Seviye kahraman
60000 65000 27. Seviye Efsanevi kahraman
65000 67500 Epik kahraman
67500 70000 Edebi koruyucu
70000 75000 Bilge
75000 77500 Bilge usta
77500 80000 Eski bilge
80000 85000 Gizemli bilge

skillet grubunu hatırlatmayın bana. hayatımda istediğim şey oldu ve geliyor ama ben gidemiyorum anasını satayım.

en sevdiğim şarkısıdır.

kendisinden daha iyi animeler izlemiş olmama rağmen benim için dünyanın en iyi animesi konumundadır.

ash ketchum dediğimiz çocuğun pokemon ustası olma maceralarını izleriz.

75 bölümlük bir polisiye ve psikoloji animesidir.

kahramanımız bir doktorken ölümden kurtardığı birini öldürmek için dedektiflik oynamaya başlayarak kovalamacaya başlar. bu süreçte yaşadıkları, öldürme düşüncesi gibi şeylerle de uğraşır. yalnız neden kurtardığı çocuğu öldürmek ister?

bir öğretmen düşünün ve sizin sınıfınız bu öğretmeni öldürmek zorunda. sebebi ay. büyük çoğunluğunu öğretmeniniz yok ediyor ve bir sınıfı onu öldürmesi için eğitiyor. öğretmen bildiğimiz öğretmenlerden olmayınca da işler ilginçleşiyor tabi.

12 bölümle sınırlı kalarak kalbimi derin üzüntülere gark eden animedir.

kaligrafi sanatını icra eden gencimiz bir gün kaligrafi değerlendirme kurulunun başkanına yumruk atar narsisistliğiyle ve ailesi onu bir köye gönderir sakinleşmesi, kendine gelmesi için. bu süreçte köy halkıyla birlikte ilişkisi başlar ve eserini ortaya çıkarır. sonu mu? izleyin görün.

michael jackson'ın baş kötü vampir olduğu ve köyde yaşayan iyi insanların ölümüyle başlayan iblis avcılığı hikayesi.

tanjiro ailesini bir iblis yüzünden kaybeder. bir kişi hariç kardeşi nezuko ve nezuko'yu kurtarmak için yolculuğa başlar, çünkü nezuko vampir olmuştur.

büyüyle uğraşmanın sonu nedir? bu anime tam bu sorunun cevabını veren ve karakterlerini seveceğiniz bir animedir.

4. bölümü aşabilirseniz tabi.

ilk bölümüyle sizi kendisine bağlayan animedir.

yetimhanedeki üç çocuk etrafında akıl dolu macera başlar. gerçekler ne kadar gerçektir?

genel anlamda kötü ve az olsa da var olan animelerdir. başlangıç için another önerilebilir. bunun dışında benim gibi korku türünü sevenler için araştırdığım linkleri bırakıyorum.

bu listelerde hell girl ve tokyo ghoul adlı ki animeden uzak durursanız hayrınıza. ikincisinin mangasını okuyabilirsiniz de ilk dediğime hiç bulaşmayın. berbattı.

https://kayiprihtim.com/liste/korku-gerilim-animeleri-oneri/
https://tr.ign.com/anime-ve-manga/125860/lists/en-iyi-korku-animeleri-tum-zamanlarin-en-iyi-10-korku-animesi

30-32 arası çıkar diye tahmin ediyorum. çok büyükler ve küçükler dengeli gidiyor gibi.

eskide olsa saatlerce izleyeceğim ancak artık çok fazla izleyemediğimden hep uzak durduğum animedir.

mangasını okumaya niyetliyim bu aralar. her ne kadar yüzden fazla kitabı olsa da animeyi izlemekten iyidir.

ilginç bir bilgi vereyim sizlere. ab+ kan grubu sandığınız kadar çok bulunmuyor. pozitifler içinde oranı inanılmaz az ve negatifler içinde de ab- neredeyse yok gibi.

ab+ %4 iken ab- %1 oranında bulunur.

bir de o kan alma verme durumları kendi kan grubu dışında yapmazlar. yapmaları için aşırı ekstrem bir durum olması gerekiyor ki yapılsın. öyle kan bulunamadı hadi 0 versin herkese gibi bir durum yok. ayrıca hiç adı bile duyulmamış bu kan grupları dışında bulunan ve çok nadir bulunan kan grupları da var. evet ab- den bile az.

mantı. evet sevmiyorum.

pırasa, kereviz ve baharat olarak da tarçından nefret ederim.

bir hikayesi olan ve bu hikayeye dair müthiş sonların olabildiği türdür. bildiğiniz diziler gibidir.

yukarıdaki yazarı dinlerseniz ve serial experiment lain ile eva[abkz][/abkz] neon genesis evangelion izlerseniz geçmiş olsun. animeye küsebilirsiniz. o yüzden onları sonraya bırakın.

gelgelelim yakusoku no neverland ve death note animeleri de efsanedir o yüzden onlardan da uzak duruyoruz. sona bırakın bu denilen animeleri. peki ne izleyeceğiz?

fullmetal alchemist brotherhood -- evet bunu izleyeceksiniz. diğerine bulaşmayın. 4. bölümü aşabilirseniz her şeyi aşarsınız.

kimetsu no yaiba -- görsel anlamda müthiş bir vampirlik hikayesi. kötü karakter michael jackson.

barakamon -- 12 bölümlük anime. kaligrafi ilgisi varsa ilginizi çeker.

ansatsu kyoshitsu -- öğretmeni öldürmesi gereken bir suikast sınıfı. komedi ve hayatla ilgili güzel tespitler istiyorsanız buyurun. sınıfı da hoca yetiştiriyor bu arada. şiddetle tavsiye ediyorum.

Natsume Yuujinchou -- youkaileri gören natsume adlı karakterin hikayesi komik bir kedi eşliğinde izliyorsunuz. yalnızlık animesidir.

bakuman -- death note yaratıcılarını yaptığı bir anime. mangaya ilginiz varsa tavsiye ederim.

monster güzel bir polisiye animesidir. psikolojik temelli bir şey arıyorsanız tavsiyemdir.

pokemon, beyblade, tsubasa, yugi oh, digimon gibi animeleri önermedim bilerek. zaten herkes bunları izlemiştir. izlemediyseniz bunlarla da başlayabilirsiniz.

aklıma gelenler şimdilik bunlar. iyi seyirler.

ön not: zamanında birine yazdığım yazıydı. buraya atmak istedim. yazım ve noktalama hatalarına takılmayın pek okursanız.

öncelikle çok hareketli ve aşırı meraklı bir çocuktum. bilimle ilgim tam olarak nasıl başladı bilmiyorum ama sanırım babamın küçükken önüme attığı kitaplar biraz yardımcı oldu diyebiliriz. atari oyunları -92 doğumluyum-, mahalle kültüründen geldim ben. futbol, basketbol vs birçok oyunu biliyorum. basketbolun gönlümdeki yeri ayrıdır. o dönemi düşünürsen zaten az çok tahmin edersin.

ailenin ilk çocuğu olarak dünyaya gelim bu arada. neyse çok araştırır, öğrenmeye çalışırdım hatta dini falan öğrenmeye başlayıp namaz kılmak falan isterdim. tabi ki çok sıkı sıkıya yapamadım. meraklı biri olarak özellikle denize ve biyolojiye ya da daha düzgün ifadeyle doğaya ilgim vardı. tabi astronomiyi falan unutmayalım. aşırı eğlenceli ve gizemli geliyordu.

her şeye rağmen kafamın bir köşesi mantık köşesiydi. çok basit bir nokta olabilir ama birçok şeyden beni alıkoya köşe de o. en basitinden sürü psikolojisine uymayıp her şeyi neden diye sorgulardım. eğitimimi çok istesem de maalesef iyi okullara gidemedim. sebebi önümde gerçekten kimse yoktu ve ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum. zaten şu anda da böyle olmamın sebebi bu.

çocukluktan devam edersek pek sevilmeyen ve doğru düzgün olmaya çalışan bir çocuk olarak takdir edersin ki çok da sevilmedim. ne ailemde ne de arkadaş çevremde sevilmeyen insandım. aile demişken ne yazık ki aile apartmanındayız hala o zamanlardan beri. hayatımın en kötü günleri de bugünlerde oldu. aile iç kavgalar, akraba kavgaları derken aşırı korkuyla büyüyen biriyim. bugüne de tesir etti bu.

neyse sevilmemenin ve annemle babamın ben korumamasının sonucu olarak insanlara ve kendime olan güvensizlik büyüdü de büyüdü. her şeyi de etkiledi. bunları anlatıcam.

okul desen okulu seven biriydim ama çok çalışan biri olmadım hiç. derslerim ortalamaydı diyeyim. bunun sebebi aslında dehb idi ama benim bunu fark etmem yıllarımı alacaktı. her ne kadar ortalama bir öğrenci olsam da sınavlar söz konusu olduğunda ne yapacağımı bilemediğim ve pek de önemsemediğimden liseyi çok takmadım. hayalim olan gs lisesi de kafamdan çıkmış ve uyduruk bir liseye gitmiştim.

lisede de aynı problemler devam etti ve hayatımın en büyük kırılımı olan ve her şeyi etkileyen o an geldi. bölüm seçimi. mesleğimi 9. sınıfta meslek tanıtımı dersiyle seçmiş olsam da 10. sınıfta sayısala geçebilmiş olsam da sınıfta kalınca annemin imzasıyla sözele koydular beni. bugünkü aklım olsa şikayet ederdim. bu sebeple matematiğimi geliştirmek biraz aman aldı. ehh 3 sene mat görmeyince yapamıyorsun. neyse sözelde de dersler iyiydi ve bir şekilde mezun olduk ama üni sınavı ne? ne yapacağım derken mezuna kaldım. zamanında katsayı farkı vardı belki hatırlarsın ya da senin döneminde var mıydı bilmiyorum. inatla o farka rağmen hayallerimden vazgeçmedim. hocalar bile diyordu çok büyük fark, yapamazsın edemezsin diye ama inattı işte. ya hayalimdeki meslek olacak ya da okumayacaktım. sonunda kavuştum tabi ama o süreci anlatayım sana.

önce zihnimden bahsedeyim. tam çocuk kafası vardı bende. hiçbir şeyin farkında değildim hayatımda. mezuna kaldığımda hayatımın en acı gerçeklerini fark ettim ama başka dünyaların olduğunu da gördüm. o dönemde annemle babamın arasındaki durumları ve bana asla değer vermediklerini, ayrıca umurlarında olmadığımı gördüm. yani çok sıkı denetim olmadı. istediğimi giydim ve istediğimi de yapardım o ayrı. ama istanbul ve tr hali işte. bir de çok iyi bir yerde de büyümedim. bir de benim büyümemi istiyorlardı ama belki tahmin etmişsindir ben hala lolipop yiyebilecek biriydim. tam bir çocuktum. pokemon izlememe laf ederdi babam bolca :d

sonuç olarak kendini tanıma, üni sınavı, ingilizce derken 4 sene kadar hiçbir şey yapamadım. depresyona girdim düşündükçe daha da beter oldu. en sonunda depresyona girdiğimi fark etmeden üni sınavını kazandım. 2015te dedim neresi olursa gidicem. gazi bile olsa gidicem istediğim meslek olmasa da dedim ama neyseki ankara geldi :)

he bu arada netten arkadaşlar oluyordu ama netteydi yani. bir iki kişi oldu görüştüğüm ve sonradan hala hayatımda olan bir arkadaşımı edinmiştim o kadar. geri kalan arkadaşlıklarımın tümü 25imden sonra ve üni zamanı oldu. hee o dönemde intihar ediyordum ama neyseki ilaç bilgim zayıftı :) o gün bizimkiler neyseki tehlikeli ilaç kullanmıyordu da içmeye kalkamadım.

intihar deneyiminde biri ittirmişti beni. bende anlamadım. o günden sonra bana noluyor lan diyerek araştırmaya başladım. depresyondaymışım. daha sonra bir psikolog da bunu onayladı. internetten tanışmıştım tabi ama araştırıyordum. kronik depresyon teşhisi koymuştu. hee öyleydim ama bu başımdan aşağı kaynar sular dökülmesine sebep oldu. yenicem dedim bunu. ne kadar sürerse sürsün yencem. o süreçte üniversite eğitimi felaket şekilde devam ediyor tabi. en basit konularda kötüyüm tamamen. ne yazık ki sonuçta kötü oldu. spoiler vereyim 3.05 le mezun oldum. tamam kötü değil ama iyi de değil.

tahmin edebilir misin bilmiyorum ama en ufak medeniyet duraklarını kaçıran biri olarak yeni öğreniyordum medeniyeti. arkadaşım olmadan geçen 25 sene. ister istemez bazı şeyleri bilmiyorsun. örneğin bir arkadaşımdan kalemini istiycem diyelim. kalemini versene diyordum. sonradan bir arkadaşım bak bu kötü diyerek böyle demen daha iyi olur dedi. kalemini verir misin demeyi öğrendim. ailemin nasıl olduğuna dair fikrin olmuştur sanırım :)

üniyle ilgili her şeyi biliyordum ama uygulamaya gelince topallıyordum. öncelikle hazırlıkta ilk arkadaşımı edindiğimi sanıyordum ama olmadı. burada benim de hatam var kabul ediyorum bunu. neyse tabi onu kaybedince bende arkadaşlığa inancımı kaybettim ki hala hayatımda olan arkadaşlarımı edinene kadar. ilk sene arkadaşsız geçti diyebilirim. yurtlarda bir tane edinmiştim ama zaten asosyal biri olarak kolayca bir hareket sergileyemiyordum. yine de fena değildi. yurtta ilk arkadaşımı edinmiştim ayrılana dek ama sonradan sağ olsun pek bırakmadı beni.

okula yakın başka yurda geçmişti kendisi ama arada yazıyordu. ben yazmıyordum salak şekilde. neyse efendim sonra başka yurda geçtim bende okula yakın olan ve o yurtta da edindiğim arkadaş medeniyeti öğreten arkadaş işte :d

onunla da bazı şeyleri yaptık. gece cluba falan gitmeler, bara gitmeler vs... az da olsa oldu. bana tamamen zıt biri kendisi ama arkadaş olduk. sayesinde çok şeyi gördüm :) sonra işte okulda arkadaş edindim. tam da denk gelişi süper oldu :) ikimizde bir derste tanıştık sonra başladı arkadaşlığımız ve bir gün ders için buluştuğumuzda nasıl olduğunu bilmeden arkadaş olduk. film dizi olaylarını sayesinde daha farklı gözle izlemeye başladım. okul tabi ki de berbat gidiyordu onu söyleyeyim. yani iyi olmasının imkanı yoktu. sürekli düşünüyordum ve yurtta kalıyordum. pek kafeye falan da gitmiyordum. kyk yurtlarını belki bilirsin arkadaşın olduysa kalan işte beter bir yemek ve yataklar, kıç kadar dolap ve odalar derken yönetim baskısı hissediliyordu.

neyse işte internette çok değer verdiğim birkaç kişi oldu ama bitti onlar. en sonunda buraya geldim. burada da birçok kişi tanıdım ama tabi dost aramaktan diğer işlere vakit kalmıyordu. en sonunda 2019da buradan da edindiğim arkadaşlar gitmeye başlamıştı ve sonunda sapık bir asker karşıma çıkmıştı babam yaşında. bunu özellikle belirtiyorum çükü 2019 çok ilginç bir yıldı.

gelelim o zamana kadar her şey berbat gidiyordu ve sanırım en karanlık dönemimdi. bunun o sapık asker dışındaki sebebi de olimposa gidemememden kaynaklıydı. tam gideceğimiz dönemde enfeksiyon geçirdim :( o kadar yaygara kopardık ama gidemedim. hala acısı içimdedir. bir de o sene aşırı stresliydim ki saçım döküldü. neyseki saçkıran başlangıcı değildi ama bayağı dökülüyordu. yaşadın sende bilirsin. doktora gittim de pek bir şey bulamadı. stresten olduğuna karar verip buradan tası tarağı toplayıp gidicem derken o sapık denk geldi.

bugüne kadar onlarca askerle tanışmışımdır ama hiçbiri sarkıntılık etmedi. hatta bir tanesiyle yazışmalarımızı görsen flört ettiğimizi zannedersin o derece :d ama hayattaki tek kuralımı her zamanki gibi uyguluyordum. sevgili olacaksa gerçek hayattan olacak nokta. bir tek bu noktada taviz vermiyorum :) neyse efendim o yılın sonuna doğru içime bir his doğdu ve bulacağım o dostu derken buldum bir şekilde :)

bana çok şey kattı sağ olsun ama çeşitli sebeplerden o dostluk bitti 2021 de. 2020de de pek konuşamıyorduk zaten. neyse en sonunda ben yazmayı bıraktım ve biteceğini bildiğim arkadaşlık bitti ve benim yıkılış sürecim başladı. 2014ten 2020ye kadar olmayınca yeter dedim. olan da bitince artık ketumlaştım ve atlatmam uzun sürdü.

hee ara not 2020de depresyondan çıktım birden bir gece :d birden nasıl oluyor diye sorma bende anlamadım. denizcilik tutkusu ağır geldi :) tabi o zamanlar dehbnin ne olduğunu da öğrendikçe hayatımı siktiğini -teşbihte hata olmaz derler ki tam olarak yaptığı bu- öğrendim. kurtulma şansı yoktu. salak doktorlar da koymuyordu teşhisi. antidepresan deyip yolluyorlardı.

kafa sözlükte okudun mu bilmiyorum ama az çok tanık oldun diye düşünüyorum 2020 ve sonrasına ama oradan da iki kişi oldu işte. biri olarak da seni sayıyorum. çok yakın olmasak da birbirimizle konuşmasak da arada konuşuyoruz sonuçta :d

sonracığıma 2021 de istediklerimin olacağına dair bir işaret olsa keşke derken geldi o işaretler ve ben yine çalışamadım :) dehb ye teşekkürler :)

efendim annemi o kadar uyarmama rağmen korona olup hepimize bulaştırdı. ben hastanede yattım 1 hafta. derin nefesi bırak normal nefes alamıyordum. en sonunda hastaneye gittim artık. bir hafta yattım derken harbiden yattım :) tabi bende faranjit olduğundan çok ciddi sıkıntı 3-4 ay devam etti. kendime gelmem uzun sürdü. bir de yazın o sıcaklığı eklenince kötü oldum. sonra okula gittim. birkaç yer keşfi arkadaşlık derken 2022de evde döndüm. ankaraya gidiş gelişleri saymazsak malak olarak hayatımı sürdürdüm :) verdiğim birkaç kiloyu da aldım onu vermeye çalışıyorum şimdi de.

yıllar öncesinde kalmış birine yazacak ve benim için anlamı konusunda bir şeyler söyleyecektim ama sanırım bu tür şeyler yazıda değil sözde daha anlamlı oluyor. her ne kadar karşılaşma imkanımız kolay olmasa da bir gün belki yüzüne söyleyebilirim kim bilir?

tereddüt ettim yazıyı hazırlayıp 2 kere eşikten döndüm. en iyisi yazmamak.

bir devletin resmi olarak yönetim şeklinin belirlendiği ve mondros'a kapak yaparcasına cumhuriyetin ilan edildiği muhteşem gündür.

türkün gücünün ne olduğunu dünyaya her sene gösterdiğimiz ve kutlamalarla, bayraklarımızla coşkulu anlar yaşadığımız gündür.

cumhuriyet bayramımız kutlu olsun. nice 101. yıllara.

geçen sene ankara'ya gidebilmiştim 100. yıla. bu sene de dolmabahçe bekler beni bakalım.

29 ekim 2020'den itibaren istanbul açık deniz yat yarış kulübü tarafından düzenlenmeye başlayan istanbul ve muğla'da etkinlikleri olan ve içerisinde birçok yelken yarışı barındıran, adından da anlaşılacağı gibi uluslararası bir etkinliktir.

cumhuriyet bayramı coşkusuyla başlayan bu yarış 1 kasım tarihinde tamamlanarak içerisinde bulunan diğer kupa yarışlarının öncülü olarak ilk olma özelliği taşır. bu yarış cumhuriyet kupası olarak geçer.

ilk yarışın ardından 2021'de halikarnas kupası için 25-27 haziran tarihlerinde tekrar yarış başlatılmış muğla'da ilk yarış olmak üzere ikinci etabı da istanbul'da cumhuriyet ve barbaros hayreddin paşa kupası olarak tamamlanarak yapılmıştır.

bu yarışı ırc overall şampiyonluğunu güney kaptan'ın kaptanlığında akkim kimya cheese ekibi kazanmıştır.

2022 yılında 3. ayağı gerçekleşen yarışlar iki şehirde tamamlanmış olup ırc overall şampiyonluğunu tora sebahattin kutoğlu kaptanlığındaki wings of oz ekibi kazanmıştır.

bu yarışlarda başlıca 4 tane kupa yarışı yapılmaktadır. sırasıyla ve tarihleriyle verelim.

1- halikarnas kupası 25-27 mayıs 2022 tarihinde olmuştur.
2- mavi vatan kupası 28 ekim 2022 tarihinde olmuştur.
3- cumhuriyet kupası 29 ekim 2022 tarihinde olmuştur.
4- barbaros hayreddin paşa kupası da 30 ekim tarihinde olmuştur.

kaynak