cümleye çok afedersiniz diye başlayıp devamında normal şeyler söylemek

Giresunlu bir devrem var, severim de kendisini ama ne zaman konuşsak, hep "kusura bakmada" kalıbını kullanıyor. Her seferinde aha geçirecek bana diyorum, hiç alakası olmayan, kusura asla bakılmayacak şeyler söylüyor.

Daha dün konuşurken "kusura bakmada birader ortam çok tuhaf, karışık, doları da sabitlemişler her şey olabilir" gibi bir şey söyledi. Sonra 5 cümle daha etti ama ben o kusura bakma kısmına takılıp düşüncelere daldığım için dinlemedim. Çok tuhaf gerçekten. çok afedersiniz olanına denk gelmedim daha ama o daha kabullenilebilir gibi, bunda bir itham var, bir şey geliyor gibi oluyor.