Sözlükte dolaşırken bana hissettirdiği duydu tam olarak bu(hoş bu his üzeyken 'buraları önceden tarlaydı' diye bi entry tuşlamıştım ama bu entry'i görünce vaz geçtim ve buraya yöneldim)
İleri bir tarihte belki de sözlükteki bu günlerimizi özleyeceğiz ama yine garip bir yalnızlık, baş ağrıtan ince bir sızı gibi varlığını hissettiriyor. O yüzden kaç kişiyiz bilmiyorum ama biran evvel büyümenin çarelerini arayalım, bulalım ve hayata geçirelim. Yoksa bu dutlukta dut yemiş bülbülden farkımız kalmaz… (ya da sindire sindire tadını çıkarta çıkarta mı yürünmeli, bilemedim)
(söyleyeceklerim şimdilik bu kadar. Bakarsın bi edit ya da ilave duygu boşalımları geliverir.)
Bozulmasın
Moraller mi
Moraller zaten bozuk en azından burası...
Doğru söze ne hacet. Sesli düşündüğümü farz edin ve mazur görün…