tanım: kibrit kutularının renk renk desen desen olduğu zamanlardır.
öncesini bilmem ama 1990 ile 1995 yılları arasında bizzat takip ettim. kibrit kutularında onlarca desen ve renk vardı o zamanlar. bu bahsettiğim dönem tasonun kenar mahalleye gelmediği zamanlardı.
kışın yağışlı ve soğuk havalarında bu kibrit kutularının geniş yüzlerinden elde ettiğimiz kağıtlarla vakit geçirirdik. soba yanardı. kestaneyi kim kaybetmiş de biz bulalım. kuzine sobada kavrulan patates ile büyüdük biz. çok olsun yer fıstığı bulurduk sobada kavurmak için.
ama güzeldi sıcacıktı. çocuktuk. kibrit kutusunun deseni, rengi, sobanın gürlemesi, pişen patatesin kokusu veya kavrulmuş yer fıstığının kokusu alır götürürdü bizi başka diyarlara.
yoktu o zamanlar gündemimizde, aşk acısı veya savaşlar, çatışmalar. siyaset yoktu hayatımızda. kavgalar beş dakika sonra barışa bırakırdı yerini.
çocuktuk. keşke hep öyle kalsaydık...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?