fargo

ilk sezonunu çok severek izlediğim dizi. Karakter gelişimi olarak breaking bad dizisindeki walter ile paralel görüyorum. Her ikisi de yanlarında "gerçek" erkek olan ve onun maskülen tavırları altında ezilen, eşleri tarafından sürekli eleştireye maruz kalan kişilerdir. İyi insan olmayı, pasif ve herkesle iyi geçinme olarak gördükleri için, pek sivrilmezler bunun da negatif etkisi olarak her şekli alabilen, böyle prensipleri olmayan, kimse tarafından saygı duyulmayan insanlar haline gelmişlerdir. Gelişen olaylar sonrasında güçlü olmanın, hayatın kolayca elinizden alınabildiğini görüp, hayatla olan teması biraz daha farklı bir perspektiften görmenin heyecanıyla yeniden doğmuş gibi hissedip, esasında yaptıkları eylemleri başka türlü adladerken aslında bu heyecan ve güç istenci için yaptıklarını kendilerine çok sonradan itiraf ederler.

Spoiler vermeden yazmak zormuş gerçekten, son olarak lorne malvo karakterinin, dizi içerisinde küçük göndermelerle değinmek istediği fikir, temelini eski darvinci görüşten alır, en bariz şekilde bunu belirttiği kısım ise, "insan neden yeşil renklerini diğer renklere göre daha iyi seçebilir?" diye bir soru sorduğunda gösterir. Bunun sebebi vahşi ortamda, yani ormanda avla avcıyı ayırabilmek için, yeşilin her tonuna hakim olmak ve keskin bir bakışa sahip olmak gerekir. Ona göre aslında medeniyet gelmiş gibi görünse de hala kurtlar sofrasıdır. Sadece yöntemler değişmiştir. Bunu görmesini sağlamak için ise kendine bir fare bulmuştur, ona öğretir, gözlerinin yavaş yavaş açılmasından kendisi de ayrı haz duyar. Tamamen bu hazdan dolayıdır, esasında yardım etmek gibi şeyler onun düsturunda yoktur.