Bu ilke felsefi tartışmalarda birinin, diğerinin argüman ya da argümanlarını değerlendirirken bu argümanların maksimum düzeyde hakikati verdiğini varsaymamız gerektiğini söyler. Bu ilkeye göre muhatabımızın iddialarına maksimum makuliyet atfetmemiz ve bu doğrultuda ele almamızı, incelememizin gerektiğini belirtir.
Örnek; bir arkadaşımız bize "Ben dün gece uzaylılar tarafından ziyaret edildim." dedi.
iyi niyet ilkesi göz önüne alınarak,
1-) Söylenilen sağ duyuya çok ters bir şeydir ancak olabilmesi ihtimal açısından çok çok düşük bile olsa mevcuttur.
2-) Söyleyen kişi alkollü değildir ve bildiğimiz kadarıyla herhangi bir uyuşturucuya bağımlı da değildir.
3-) Uzaylıların varlığına dair her ne kadar bir bulgu olmasa bile yokluğunun da kanıtlanmış olduğu söylenemez
Yukarıdaki iddiaya iyi niyet ilkesi uygulanmasına rağmen hala elle tutulur ve sağ duyuya yakın bir sonuç elde edilemeyebilir. Önemli olan her iddiaya bu şekilde yaklaşmaktır. Bu yaklaşım biçiminin faydası, bizlerin yanlış bir bakışta olduğumuz zaman, karşıt görüşü direkt yadsımak yerine doğru olanı bulmamızı daha da kolaylaştıracaktır. Kötü yanı ise, herkese uygulanmaya kalkıldığında büyük zaman kaybına uğratmasıdır. Bu nedenle seçici olmakta fayda var.
(bkz: Felsefi metodoloji)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?