Korkakça gözden gelme diye de adlandırabileceğimiz durum.
Herhangi bir nedenle çevremde olup biten olumsuz durumlara karşı tepki veriyorum, vermezsem içim rahat etmiyor. Şunu söyleseydim, şunu yapsaydım diye kendi kendimi yiyeceğime o olumsuzluğa müdahale ederek en azından vicdanen rahat hissediyorum. Yaşamımda tartışmadan kaçan biri hiç olmadım. Bazı insanlar kavga etmekten, başının belaya girmesinden korktuğu için olumsuzluklara müdahale etmemeyi tercih edebiliyor. Ancak bu bizi daha iyi bir toplum haline getirmiyor maalesef. Özellikle kendinden güçsüz olan bir kişi ya da canlıya karşı zorbalık, şiddet uyguladığını gördüğüm insana kesinlikle sözlü olarak müdahale eder ve uyarırım. Sanırım fiziksel olarak kuvvetli olmamamın hiçbir anlamı yok, birinin yaşamı söz konusuysa fiziksel olarak da müdahale ederim.
camus
ülkenin durumu malumun, bu şartlarda gereken cesaret sahip olabilmek başarı sayılmalıydı.
mischief
Kavga eden insanlara karışılmaz. Kaç kere örneğini gördük, bıçaklo, silahlı olma ihtimali yüksek, ölürsen bir hiç için ölmüş olacaksın kimseye yardım etmeyelim demiyorum,söz konusu kendi hayatınsa etmemelisin,geri dönüşü yok.
mischief
Kadir şeker olayını araştırmanı öneririm
marla
Sevgili mischief, kadir şeker olayını biliyorum. Türkiye'de yaşayan bir kadın olmama rağmen herhangi bir savunma aracı da taşımıyorum. Bahsettiğim şey şu, gözümün önünde biri savunmasız birine veya canlıya şiddet uyguluyorsa buna bir şekilde müdahale ederim. Cesaret ve aptallık arasında bir ayrım var ve bunu biliyorum. Şiddeti uygulayan, saldıran kişi asla ben olmam. Zaten fiziksel olarak da yapım uygun değil ancak durup birinin bana zarar vermesini de beklemem.