Descartes'tan bu yana dualite diye bilinen, beden ruh ayrımı ön savıyla gelen bakış açısının getirisinden çok etkilenen alandır. foucault deliliğin tarihi kitabında, delilerin normal insanlardan ayrı görülmediğini ancak ne zaman ki sanayileşmeyle beraber güçlenen burjuva kesiminin, sürekli iş gücüne ihtiyacı ve deli divane olanların da, bu iş gücüne katılmaması yüzünden, bu tarz insanları hastalıklı ilan edip, bir yere kapatma, bir adaya sürme gibi pek çok şeyin denendiğini anlatır. Sağlıklı tanımı tamamen burjuvaziye hizmet eden ne varsa, bunun üzerinden yapılmaya başlandığını söyler. Bu tanıma göre de hasta olan ve olmayan ayrımını psikologlar, deli doktorları yapıyordu. Sağlıklı olan, iyi kötü bir eş bulmuş ve onu aldatmayan, küçük çekirdek bir aile kurabilen ve böylece kendilerinin işini devam ettirebilecek küçük çocuklar üretecek ve onlara bakacak, itaat eden, tembel olmayan olarak nitelendirilirken, ne kadar oblomov, tembel, akli dengesi yerinde olmayan, hiçbir sorunu olmayan ancak yine de sırf çalışmak istemiyor diye deli ilan edilen kişiler varsa da sağlıksız olarak görülmüş.
Bu tarz pek çok yanlışı olsa da, hiçbir işe yaramıyor demek aşırı indirgemeci bir tutum olur. Günümüzde pek çok hasta gayet tedavi oluyor, hayatlarını hiçbir şekilde idame ettiremeyecek durumda olanlar dahi gelişim kaydedip rahatlayabiliyorlar. Her bilim dalından fizik gibi katı ve sonuçları kesin olması beklenemez. Çünkü bilgimizin sınırları var ve iyi ya da kötü elimizdekiyle bir şeyler yapmamızı gerektiren alanlara da muhtacız, komple çöpe atıp değersizleştirmek saçmalık.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
Zaten ilk paragrafta psikolojinin iktisadî ve ictimaî şeraite göre nasıl eğip büküldüğünü siz anlatmışsınız. Bununla ilgili örnekleri çoğaltabiliriz, geçiyorum.
Öte yandan "bizim burada cinci hoca vardı biri gitti düzeldi." demekle aynı şeydir bu. Tıp biliminde de istisnaî pek çok farklılık olabilir. Bir ilaç yüz kişide işe yarar bir kişide hastayı öldürür. Bu gibi küçük istatistikler göz ardı edilebilir. Psikolojideki durum bu değildir. Birilerine "şunu yap" diyecek insanlara da ihtiyacımız yok. Olsa bile bu bilimsel bir yaklaşım değil ki psikoloji akademideki yeri sorgulanan bölümlerin başında gelir.
Psikolojide söylenilen hiçbir şey doğrulanamaz veya yanlışlanamaz. Hiçbir değeri yoktur bilimsel açıdan. Ancak birileri falcılara da muhtaç, burçlara inanan insanlar da var...
Tartısma kültürüyle alakası yok. Psikoloji savunurken "tedavi" edilen kisiler var derseniz biri bunun safsata olduğunu size anlatır. Tedavi dediğimiz süreç bilimsel bir metodolojinin ürünüdür. bu sebepten psikoloji kimseyi tedavi edemez. Bu yanlış hatayı ben yazdırmadım ben size.
Konuyu kişisel tarafa çekmek de çok komik. Uç noktada değilim. Bir şeyin bilimsel sayılabilmesi için bazı kriterleri karşılaması gerekir. Psikolojide bunları karşılamıyor bu kadar basit.
Benimle tartışmak kolaysa buyrun. Mesele benim iyiliğim kötülüğüm mü hakikat mi? Piyasa bilgileri derlemekten başka bir kudretiniz var mı görelim. Eğer dediğiniz gibiyse bir psikologa "tedavi" olurum.