bilmem kaçıncı gün. yiyip içtiklerimden hiç zevk alamamak dışında pek sıkıntı çekmiyorum. ara ara başımı taşlara vurasım, duvarları yumruklayasım geliyor o kadar. bütün duyularımı ele geçiren süreğen ağlama hissini saymazsak oldukça iyi sayılırım. boşu boşuna yaşıyorum zannı elbet bir yerde son bulacak. halüsinasyonlar falan görmeye başladım ama herkes olur öyle diyor, korkacak bir şey yokmuş.
lütfen deneyin, siz de bırakabilirsiniz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?