istemese, hatta hiç farkında olmasa dahi güç gösterisinde bulunabilen öpüp okşanası, pamuklara sarıp sarmalanası tür.
devlet yurdunun müthiş imkanlarından geberesiye faydalandığım üniversite yıllarında böyle bir adamın altındaki ranzada yatıyordum. her seferinde o cüsseyle yuvasına nasıl tırmanıyordu ve ben canıma susamış gibi ne diye onun üstte uyumasına göz yumuyordum, bunu hâlâ anlayabilmiş değilim.
yine bir gece rutin hoşbeşten sonra kulaklığımı takarak bir şey diyor musun, zıbaracağım artık dedim. uyu sen, bir şey olursa yatağı sallarım diyince onaylayıp bangır bangır kahtalı mıçı'nın son singılına kulak kabarttım.
aradan ne kadar zaman geçtiğini hak teâlâ bilir. ranza deprem oluyormuşçasına sallanmaya başladı. yarı uyanık vaziyette yatağımdan sıçradım. oda arkadaşını bu denli şiddet ve öfkeyle duvarlara, demir yığınlarına savurduğuna göre başımızdaki musibet muhakkak sandığımdan daha kötüydü. panik halinde kulaklığımı çıkarıp yukarı seslendim:
-abi noldu noldu, iyi misin?
+yok bir şey lan, dedi. yan döndüm.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?