bu gece yaptığım şey, zaten yarın izinliyim koskocaman bir gün bana ait, evet bunu yapacağıma binlerce alternatifle de vaktimi değerlendirebilirim ama şuan bu bana o kadar iyi geliyor ki, kimsenin okumasına bile gerek yok şuan bunu yapmaktan inanılmaz zevk alıyorum, şu q klavye tuşlarına basıp duygularımı ifade etmek, anlatılmaz.. Son zamanlarda artık çok şeyden tat alamadığımı farkettim, tükenmişlik sendromu bile olabilir, duygusuz bir şeye dönüştüm resmen. Bu durumu başkasına söylediğimde depresyonda olabilirsin diyor da alakası yok, depresif olacağım bir şey yok. Dünyaya 3. gözden bakıyor gibiyim daha çok. Herhangi bir olay ya da söylenen herhangi bir şey beni pek üzecek ya da korkutacak gibi gözükmüyor, Bazen mutlu oluyorum ama ufak tefek olaylara o da çok kısa sürüyor, saman alevi gibi. Şaşırma korku üzüntü öfke gibi şeyler yok oldu gitti. Çok gülüyorum bazen çenem düşüyor fazla konuşuyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?