Merhaba yüzündeki gülüşünü askıda bırakılmış taze ekmeğin buharında yitiren çocukluğum. Sana gülüşü askıda unutulmuş bayat zamanlardan yazıyorum. Biliyorum sen bu zamanlara dikmiştin gözünü, “geçiversin zaman da çabucak büyüyeyim ve güya büyük adam olayım” diye diye. Pek bi hevesliydin büyümeye. Evet senin zamanların büyükleri adamdı ve onlara özeniyordun belki de ve yine senin zamanların nicelikleri ve nitelikleri şimdiki zaman kadar muğlak değildi. Ondandı belkide şimdiki zamanın müşterisi olmak isteyişin.
Ah çocukluğum, bu zamanın ticareti hep zarar hep ziyan. İçi hüsranla dolu bir cihan. Pamuk şekerinin, elma şekerinin tadı senin zamanında güzeldi. Şimdi, şu anda elimde sapı kaldı. İş yaptım sanki aslında kestiğim üzerine bindiğim daldı……
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?