lisenin başında başlayıp, dört sene aynı çocuğu sevdim. o üçüncü sınıftı, ben daha birinci sınıfa yeni başlamıştım. teneffüste arkadaşımla bahçede geziyorduk. o da bahçenin arkasında duvarın dibinde sigara içiyordu. arkadaşım geç fark etti ve biraz korktu. orada onunla göz göze geldiğimiz ilk andan itibaren hep sevdim onu. ara ara facebook'tan, instagram'dan mesaj atardım konuşurduk. yeri geldi hiç görmediğim oldu ama hep sevdim. sonra o mezun oldu zaten. öyle teneffüslerde bakışmak dışında, sosyal medya hariç hiç konuştuğumuz olmadı.
benim o çocuğu sevdiğimi çok kişi biliyordu ve sürekli uyarırlardı falan, dinlemedim hiç birini tabii ki. sonra bir gün ona mesaj attım instagramdan. konuştuk günlerce. bir gün sana araba sürmeyi öğreteyim mi dedi, olur dedim. akşam buluşma planı yaptık, numaraları aldık falan. o gün de bir işim çıktı buluşmaya gelemeyeceğim diye beni engellemekle tehdit etti. o an ona karşı hissettiğim her şey bir anda uçtu gitti sanki. yani amacının araba sürmeyi öğretmek olmadığını daha nasıl belli edebilirsin ki?
sonra o lisedeki arkadaşlarıma anlattığımda çok şaşırdılar mesela, senelerce devam eden sevgimin bir anda bitmiş olmasına. ben de şaşırmıştım.
ay başlığı @kendinitavuksanankartal açtı sandım. onun entry'i görünce aklıma geldi bu hikaye. şimdi yazı alakasız kalmış gibi oldu ama olsun dursun.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?