Son yüzyılın en yetişmiş, en donanımlı islam alimidir.
ali şeriati
Gözlerimi yaşartan o sözü asla aklımdan çıkmıyor. "Herkesin tıka basa doyduğu o sofradan, aç bir şekilde kalkmak." Burada kastettiği aslında hayatın akışına kapılıp, kendini kaybedenler arasına atamamanın verdiği o hissiyat ve yalnızlaşma duygusu. Bu temayı sadece Şeriati işlemiyor elbette, Heidegger'de hergünkülük, Cioran'da bayağılık gibi kavramlarla aynı şeylere değiniliyor. Değişmeyen tek şey, sizin diğer insanlardan farklı noktaları görmeniz ve bu yüzden de, aynı sorunlarla ilgilenilmeyişin, sizin çok önem verdiğiniz pek çok şeye, etrafınızdaki insanların kayıtsız kalışı, tüm bunları yaşadıkça da yalnızlaşmanız.
Ali şeriati'nin öyle tespitleri var ki. Bazen ağlardım. çoğu zaman da gözlerimi yaşartmıştır. Büyük bir deha, büyük bir insandı rahmetli.
Çok sulu göz biri değilimdir ama beni ağlatanlar arasında Kierkegaard, Nietzsche ve Şeriati var. Zaten bu kadar derinlemesine okunmazsa bu yazarlar, bir anlamı olmuyor.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?