sevgili günlük

yazarların düzenli olarak günlüklerini yazacağı dev hizmet. açılışı ben yapayım.



dün yine olmaz olasıca bir saatte,kargaların kahvaltısından önce uyandım.daha doğrusu uyandığımı sanmışım.çünkü işe gittiğimde hala çalar saat erteliyordum. 'bu gün hayatımın geri kalanının ilk günü' deyip,her şeye sıfırdan başlayıp düzenli bir hayat yaşama kararı aldım.aynı zamanda bugün bu girişimimin kırk ikinci yıl dönümüydü. çünkü kırk iki yıldır her gün aynı kararı alıyor ama bir türlü uygulayamıyordum. evini sırtında taşıyan hızlı bir kaplumbağa olduğum için ilk iş sırt çantamı düzenlemek olmalıydı. fermuarı zor kapanıyor, içindekiler dışarı çıkıp bir hava almak için yeni çıkan iphone modelini almaya gelenler gibi birbirlerini eziyorlardı. bomba imha ekibi titizliği ve dikkati ile yavaşta açtım çantanın fermuarını. çünkü fobilerimin başında fermuarı açarken içerden bir şeyin fermuara sıkışması ve inatla uzun bi süre çıkmaması var. neyse ki bu tarz sıkışmalar sadece çantamda oluyor. içinden neler neler çıktı. dünyanın yükünü sırtımda taşıyormuşum meğer. altlardan son kullanma tarihi geçmiş çorap bile çıktı. çorabın son kullanma tarifi geçer mi demeyin.bildiğin geçmiş. filozof serdar ortaç ın dediği gibi çöpe atsan poşete yazık.ilk kez gördüğüm mavi benekli bir tişört.muhtemelen tükenmez denilen akmış ve tükenmiş kalemin eseri. kar eldiveni. hem tişört hem kar eldiveni. gün içinde marmaray ile zamanda yolculuk yapıyormuşum gibi.4-5 tane diş fırçası. bir an bütün dişlerim için ayrı diş fırçası kullanıyormuşum da bir çoğunu kaybetmiş korkusu yaşadım.normal iki fırçası ile gezerim.birini telefonun şarj soketinde birikmiş pamukları ve hoparlörü temizlemek için. titiz bir insan olduğum doğrudur.ama keşke iki fırçayı aynı model ve renk almasaydım.oğuz atay okunamayanlar kitabı çıktı. muhtemelen geçen yaz sahilde instagramda hikaye paylaşıp,seneye de paylaşırım diye çantama koymuşum.taşınabilir şarj aleti.taşınabilirliğinden yararlanıp,doldurmak için hiç kullanmadım. her insan gibi priz kenarı bir yaşam sürdüğüm,şarj % 60 a düşünce telaşlanıp koşarak telefonu şarja taktığım için. konserve kedi maması.yolda bir kedi görür beslerim diye mi yoksa ara öğün ton balığı diye mi aldım bilmiyorum. ama neyse ki onların son kullanma tarihi benimkinden uzun.olmadı torunlarım yer. küflenmiş yarım simit. muhtemelen bir hatun tarafından konulmuş. çünkü ısırılmamış koparılmış ve origami gibi ustaca katlanmış. kurumuş ıslak mendil. bir mekandan bolca alınıp çantaya atılmış belli.kurumuş ıslak mendil de evlerden ırak. tek özelliği ıslak olması ve ıslak değil. heyecanla yırtıp elini yüzünü masayı ayakkabıyı sileceksin,bir açıyorsun kuru. hadi ambalajın yırtıldı hava aldın.biraz gayret göster tam kuruma.

sihirbazların bir kutunun için çektikçe gelen ve bir türlü sonu gelmeyen renkli kağıt parçaları gibi bitmiyordu çantamdan çıkanlar.hayatımı düzene sokmak için attığım ilk adım o kadar uzun sürdü ki diğer yapmam gerekenleri yapamadığım için düzenim bozuluyordu. çantamı bir kenara bırakıp diğer işlerime koyuldum.nasıl olsa yarın da hayatımın geri kalanının ilk günü idi. olmadı yarın sıfırdan başlar hayatımı düzene koyardım.

sevgili günlük, bugün düşündüm biraz ve yeni bir ideal ve fikir uğruna risk almaya karar verdim, yapacağım şeyi gerçekleşmeden yazmayacağım ama olacak olan şey ben ve benim kafamdaki insanların iyiliği için. Risk almak, defalarca hatta yüzlerce kez yaptığım şey, kimisinde tuttu bazısında beklenildiği gibi bitmedi.
Bu sefer ki biraz daha radikal. Yol haritası çıkardım, karar verildi, strateji planları yapıldı, Bugün hayatımı tekrar gözden geçirip ilk adımı atacağım.
Sevgilerle.