diz boyu sığır ötesiliktir.
Küçük kardeşim yaramazlık yapsın, bir şeyleri kırıp parçalasın diye resmen pusuya yatmıştım. kafaya koymuştum bir kere, süper kahramanlar gibi ortaya atılarak onun kabahatini üstüme alacak, gerek onun gerek anne babamın gözbebeği olacaktım.
bir gün beklediğim fırsat elime geçti. annemi kardeşimin elbisesinden yakalamış avazı çıktığı kadar bağırırken buldum. meselenin ne olduğu umrumda bile değildi. saçlarımı ellerimle geriye doğru savurup tıpkı cüneyt arkın misali hönkürdüm:
-bırak onu. zavallının hiçbir günahı yok. ben yaptım!
hatırladığım son şey, "ne, demek sendin ha!" diyerek godzillayı kıskandırırcasına üstüme doğru yürüyen annem, onun balyoz kuvvetindeki darbeleri ve benim doğum vakti yaklaşmış hamile bir gergedanın çıkardığı sesleri gölgede bırakan çığlıklarım oldu.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?