evlerden ırak fakat bizim eve yakın bir canlıdır.
iki hafta malak gibi hastanede yattım. annem ve kardeşlerim on dört gün boyunca sırayla refakatçim oldular. hepsi benimle beraber bitap düşmüştü. Her akşam kendi derdimi unutup sadece onlar için üzüldüm.
taburcu olacağım vakit ziyaretime peder bey de lütfetmişti. Gözlerim yaşardı. Bir kolumda o, diğerinde annem tam hasta koğuşunu terk edecekken;
-mazallah hanım, oğlan o kadar da iyi görünmüyor dedi.
ağladım ağlayacaktım. Zira nazarında bu denli kıymetli olduğumu bilmiyordum.
+tamam o zaman dedi annem. Bir gece daha kalsın. refakatçisi de sen ol.
tatlı tatlı tebessüm etti babam. Hafifçe sırtımı okşayıp:
-maşallah hanım, oğlan o kadar da kötü görünmüyor dedi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?