din

Ekonomik örgütlenme biçimine sıkı sıkıya bağlıdır,apayrı bir olgu değildir.kapitalizm dönemindeki din ile feodalizm dönemindeki din anlayışı o kadar farklı ki farklarını saysan bitmez.
Din nesnel koşullarla açıklanması gereken bir kavramdır.
Din insanları tedavi eden bir ilaç gibidir ama uzun vadede kişiye zarar verir, günü kurtarmak için idealdir. gerçekleri bir kenara iteleyen inançlı kişi tüm kalbiyle dine inanır çünkü başka çaresi yoktur.dünyadaki bütün kötülükler, haksızlıklar imtihandır,öbür türlü kafayı yer, başa çıkamaz.din bir kaçış mekanizmasıdır,toplumların afyonudur.dine yol açan nesnel koşullar ortadan kalkarsa ancak o zaman din gereksiz olur,kapitalizm olduğu sürece din asla ortadan kalkmaz,farklı dinler ortaya çıkmaya devam eder.
Orta çağın dinle maskelenen gizli sömürüsü kapitalizm döneminde apaçık, utanmaz sömürüye dönüşmüştür,burjuva kesimi başlangıçta dini kullanan feodallere savaş açmıştır fakat sonradan dinin kullanışlı bir araç olduğunu kavradıktan sonra insanlara dayatmaya devam etmiştir.
Evladını teröristlerle çatışmada kaybeden anne babaya vatan sağ olsun zırvalığını telkin ederler,evlatları cennete gitmiştir, siyasetçinin yalan mekanizması böyle işler, çünkü bilir ki anne baba eğer evladının sonsuza dek yok olduğunu kavrayacak olsaydı siyasetçiyi kazığa oturtur,derisini yüzerdi.