şöyle bir sıkıntı var, evet dışarıdan bakılınca huzurlu, güzel bir hayatın varmış gibi görünüyor olabilir ama gerçekten böyle mi acaba? yani her insan her yaşadığını herkesle paylaşmaz. ben mesela sadece mutlu anlarımı anlatıyorum ama normalde ne kadar mutsuzum ben anlatmadan nereden bilebilirsin?
bir de insanların mutluluk anlayışları değişken. evet seni güzel bir ev, araba vs. mutlu ediyordur ama beni etmiyorsa ve bunu değiştirmek için adım atıyorsam niye bana 'rahat battı' oluyor?
insanlar bence mutlu olmasalar bile 'ya daha kötü olursa her şey' korkusundan, yaşadıkları hayatı o kadar benimsemişler ki korkmadan sevmedikleri hayatlarını değiştirmek için bir adım atan insanları böyle tasvir ediyorlar.
Yazının altına imzamı atarım kanki ama çok uzun yazmışsın, okumadım.
aşık bana ondan okumadan imzasını atıyor shshdhd