genellikle mutfakta yaptığım çalışmadır.
öyle hevesli öyle harika fikirler geliyor ki adeta coşuyorum.
özellikle bulaşık yıkarken zihnimin en çalıştığı zaman dilimi, o kadar güzel kararlara imza atıyorum ki...
mutfakta işim bitip de odama döndüğümdeyse adeta hafızamı kaybetmiş bir insana dönüşüyorum, bütün planlar yok oluyor, aldığım kararların kırıntısı bile kalmıyor. daha sonra dönüp baktığımda kendimi oyalayacak sıradan şeylerle günlük rutinlerle meşgul olurken buluyorum.
keramet mutfakta bence.
acaba odamı mutfağa taşısam mı diye de düşünmüyor değilim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?