hem insana ihtiyacım var hem de geleni yakacağım diye ketumluk yapıyorum sürekli. ruh halimin bu kadar gelgitli olmasından nefret ediyorum. dehb sağ olsun. gerçekten şu an arkadaşa ihtiyacım var. ne yazık ki hayatım boyunca en çok istediğim şeyler olmuyor.
insanlar nasıl yapıyor ölene kadar arkadaş olmayı bilmiyorum ama biriyle dertleşmek istiyorum sabaha kadar. gücüm yok aslında ama yapmak istiyorum bunu. ağlayamıyorum da anasını satayım. hayat o kadar boktan ki geçen gün kendimi öldürme eylemine geçecektim.
durumumu düzeltmem lazım yoksa sonum çok yakın.
hayatın boyunca bir kişi ararsın dost olabileceğin ama olmayınca da tüm insanlığa resti çekersin. neden benim de kendim olabileceğim arkadaşlarım olamıyor ki?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?