ev sahiplerinin kiracı olarak hep evli insanları tercih etmesi

hercule poirot
en tabii haklarıdır. allah artırsın.

devlet yurdundan tasımı tarağımı toplayıp bir başıma eve çıkmaya karar vermiştim. camekanında kiralık daire yazan hemen her ilanı, hiçbirini es geçmeden özenle aramama karşın hattın diğer ucunda ciddi bir muhatap bulmakta zorlanıyordum. bekar, üstüne öğrenci olduğumu öğrenen mülk sahipleri konuyu fazla uzatmıyor, telefonu çat diye yüzüme kapatıyordu.

neyse ki yakın arkadaşlardan biri aracı oldu. sana bir yer buldum, git konuş büyük ihtimalle tutarsın dedi. nasıl bir belaysa tuğla gibi referans da fos çıkmış, yine ortada kalmıştım. ev sahibi olacak yaşlı adam nuh diyor peygamber demiyordu. Resmen kapı dışarı edilmek üzere herifin kapısına kadar gitmiştim. rezillik diz boyuydu.

birkaç gün daha geçti. aynı arkadaşım yine arayıp meseleyi hallettiğini, en kısa zamanda taşınabileceğimi müjdeledi. hayretler içindeydim.

-peki ama, nasıl yaptın bunu?
+ya işte bilirsin. kiranı asla geciktirmez, gününde öder dedim.
-lan onu Ben de belki bin kere söyledim. şaka mısın?
+evini katiyen kötü amaçlı kullanmaz dedim.
-gerçekten çok ilginç bir noktaya değinmişsin. Yahu iki dakika delikanlı ol da şunu dürüstçe anlat mk.
+namazında niyazındadır. yaradan'dan geberesiye korkar dedim.
-ulan oğlum sen baban için bile böyle şeyler söylemezsin. kimi kandırıyorsun?
+sana da iyilik yaramıyor. Elimi ayağımı öpeceğine ettiğin laflara bak.
-haklısın dostum, özür dilerim. çok teşekkürler.

hayvanın oğlu. bizimki esaslı oğlandır, sorunsuz aktif/pasif olur demiş.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol