Lise son sınıfta son gün giydiğim beyaz gömlek. Artık beyaz değil. Z kuşağıyla yaşıt ve bu haziranda 21 yaşını doldurdu.
Şimdilerde var mı bilmiyorum ama biz o dönem hatıra olsun diye arkadaşlarımıza bir şeyler yazar ve yazdırırdık. Her yazılan hem bizim o dönemimize hem de yazanın bize bakışına ışık tutar.
Ara ara açar okurum yazılanları. Kendi hatırladığımı bir kenara bırakıp yazılanları yazanın gözünden hayal etmeye çalışarak kendime ait dışarıdan bakan bir perspektif yakalamaya gayret ederim.
Ney mişim? kim mişim? İnsanlar, hani şu -değer verdiğim insanlar- beni nasıl görürmüş diye düşünürüm. Çözmeye çalışırım yazılan üç beş cümleyle. İnanılmaz keyifli. Bir o kadar da duygusal bazen.
Yazanlardan bazılarıyla hala görüşürüz tabii. Muhabbet de değişmiyor. Kaldığı yerden devam. Yaşadığımız hayatlar değilse de dostluklar ve anılar hep aynı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?