Gerçekleşmeyecek, imkansız hayaller kurmuyorum. Olmasını istediğim, hayal ettiğim bir şey yok. Dileğim de yok. Öyle yaşıyorum işte, günün tadını çıkarıyorum, zorluklarla dolu bir günse de üstesinden gelmeye çalışıyorum. Şu işi halledeyim de kahve içeyim diyorum en fazla. Bunu da gerçekleştirmek zor olmuyor. Anı yaşıyorum. Bir şeyleri akışına bırakmak da değil de akışta sürükleniyor gibi hissediyorum. Henüz çok küçükken doğum günü pastamın üzerindeki mumları üflerken dilek tutmamı söylediler. Dileğim yok dedim ki gerçekten yoktu. Realist olarak dünyaya gelmiş olabilirim ya da düşünüp konuşmaya başladığım anda realizm akımını benimsedim. O kısmı hatırlamıyorum tabii ki.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?