Kış mevsimi ve onun müjdecisi olan sonbaharı severim. sadece “Soğuğu severim” deyip iki satırla girdiyi sonlandırmak çok etik olmaz. evet, soğuğu severim. ama kış mevsimine olan sevgimin altında yatan daha kapsayıcı neden, asosyal bir kişiliğe sahip olmamdır. Her ne kadar mecburen sosyalleştiğim zamanlarda çevreme pozitif enerji Yaysam da, sosyal etkileşimden mümkün mertebe kaçınırım. zira kendi kendime vakit geçirmeyi daha çok severim.
İşte kış mevsimi bu anlamda hızır gibi yetişir. Şunu yapalım, bunu edelim, şuraya gidelim, bize gelin, size gelelim diye beynimi yiyen sosyallik delileri kendi kabuklarına çekilir soğuk nedeniyle. sağa sola pek gitmek istemezler. beni de kendimle baş başa bırakırlar. hal böyleyken nasıl sevmeyeyim ki kış mevsimini? neyse ki geliyor yine sevdiceğim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?