genel anlamda neşeli olduğumu görür insanlar. gülerim eğlenirim ama içim çürümüş durumda. nedense mutsuzluk kötüymüş gibi davranılıyor. son 4 senedir pek mutlu olduğum söylenemez. belki bir iki an vardır o kadar. 21 yaşıma kadar mutluydum aslında ama sonrasında pek mutlu olamadık.
kronikleşti mi bilmem ama mutsuzum ve mutlu olmak gibi bir çabam yok. mutluluk zaten çaba gerektirmeyen bir şey. neyse uğraşamam anlatmaya. nasıla anlayan olmayacak.
mischief
Benim ikizim misin, tıpatıp aynı durumlar
siyah anka
insan insana benzermiş.