mezmurlar

"Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,
Günahkârların yolunda durmaz,
Alaycıların arasında oturmaz.
Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır
Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,
Meyvesini mevsiminde verir,
Yaprağı hiç solmaz.
Yaptığı her işi başarır.
Kötüler böyle değil,
Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
Bu yüzden yargılanınca aklanamaz,
Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir,
Kötülerin yolu ise ölüme götürür."

Ayetleriyle başlayan kutsal kitaplarımızdan biri. Zebur olarak da bilinir. dili öylesine ahenklidir ki, okurken o kelimelerin arasında kaybolur, söylenen şeylere tam bir itaatle itaat edesiniz gelir. zannederim tüm kutsal kitaplar arasında en şiirimsi olanıdır, zaten bir şiirler/ilahiler bütünüdür.

Allah'ın tüm ayetleri bizler için çok kıymetlidir ve araştırılıp öğrenilmelidirler.

diktatörlüğe karşı yazılmıştır.

Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,
Tanrı'nın sadık kullarına karşı
Bütün gün dilin yıkım tasarlar
Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
İyilikten çok kötülüğü,
Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin.
Seni hileli dil seni!
Her yıkıcı sözü seversin.
Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,
Seni kapıp çadırından fırlatacak,
Yaşam diyarından kökünü sökecek.
Doğrular bunu görünce korkacak,
Gülerek şöyle diyecekler:
"İşte bu adam, Tanrı'ya sığınmak istemedi,
Servetinin bolluğuna güvendi,
Başkalarını yıkarak güçlendi!”
Ama ben Tanrı'nın evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,
Sonsuza dek Tanrı'nın sevgisine güvenirim.
Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,
Sadık kullarının önünde umut bağlarım,
Çünkü adın iyidir.
(Mezmurlar:52)