Hayata dair oturan ve normal görülen pek çok şey aslında sanayileşmeyle şekillenen toplumsal değişimle meydana geldi. Kahvaltı da bunlardan birisidir, tamamen burjuva sınıfının, çalışanları maksimum verimlilikle kullanabilmek için zorunluymuş gibi gösterdiği öğün. Günün en önemli öğünü sözü örneğin çok büyük bir yalandır. Kahvaltıda bol bol şekerli şeyler tüketilmeye teşvik edilir çünkü kana hızlı karışan glikojen, verimliliği arttırır. Kahvaltı uğraştıran bir şey olarak görüldüğü için çoğu kültürde, ona da çözüm olarak kahvaltılık şekerli gevrekler falan getirildi. Örneğin Foucault da deliliğin tarihi kitabında, yine aynı mentaliteyle, eskiden deliler aramızda özgürce dolaşırlarken, günde 18 saat çalışma zorunluluğunda olan insanların, bu delilere bakarak, böyle de yaşanabiliyormuş dememesi için, burjuvanın istediği toplumsal düzene aykırı oldukları için, toplanıp, terapi adı altında ortadan kaldırılmışlardır. Uzun lafın kısası kahvaltı komple yoktur değil, elbette acıkırsan yersin, her bünye bir değil, kimisi yemeden başlayamaz, kimisi ikindi gibi ancak yiyecek duruma gelebilir. Mesele, kahvaltının çok doğal ve her insanın yapması gereken bir şeymiş gibi ortaya konulması ancak esas amacın gizlenmesidir. Kendi bünyenizi tanıyıp, yapıp yapmama konusunda kendiniz karar vermelisiniz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?