İzmir'de eski iş yerimde yahudi olan bi mesai arkadaşım vardı. Zaman zaman tartışmalar yaşıyorduk aramızda. Tartışma dediysem fikirlerimizi tartma ölçme nevinden tartışmalar (bkz: tartışma kültürü) Normalde cumartesi günleri çalışmıyorlar ama mecbur kalıp çalıştığında kazandığı parayı kişisel ihtiyaçları için harcamayıp kendi hayır kurumları için harcadıklarından dem vurur ve meseleyi kendi üstünlüklerine getirirdi. Sözüm ona güya üstün ırklarmış da, bütün insanlar onlara hizmet için yaratılmış da, hatta bizler yani yahudi olmayan insanlar insan değilmiş de sırf onlar iğrenmesin diye Allah bizi insan suretinde yaratmış da mış mış.
Bir gün yine tartışma bu noktalara evrildiğinde dayanamayıp “Ya bilader ülkemizde hatta dünyada a'dan z'ye ne varsa neredeyse hepsi sizin elinizden geçiyor. Yani siz üretiyorsunuz. Dişimin tartarından, totomun taharetine kadar el atmadığınız sektör kalmadı. Şimdi soruyorum sana siz mi hizmetkarsınız yoksa biz mi?!” tepkisini vermiştim. Cevap veremeyip yutkunuşu, ara ara gözümün önüne gelir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?