Benim hayatımı kabusa döndüren bir durum. Tanıştığım her yeni kişinin muhakkak bir tanıdığına benzetiliyorum.
Diyaloglar şöyle oluyor;
Ya ben sizi tanıyor gibiyim.
Sanmıyorum herkes böyle söyler.
Şurda, burda, orda bulundunuz mu?
Yok bulunmadım. Çok normal efendim herkes beni birine benzetir.
Kocasına döner, ya kime benziyor bu succulent!
Kocası düşünür.
Beraber düşünürler.
Uzun bir sessizlik!
He tabi ya bizim x kişisinin gelinine benziyor. İle sonlanır
Yahu bu ne azim gerçekten. Hayatımın çalınan gereksiz zamanlarından bir an
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?