Tasavvufun çok değişik tanımlamaları yapılmış. 'Tasavvuf, kalbin işitmesi'dir; 'tasavvuf, takva medresesi'dir; 'tasavvuf, ihlâs ilmidir'; 'tasavvuf, yokluk anında sükûnet ve rıza, varlıkta dağıtma ve îsardır' (kendisi ihtiyaç sahibi iken başkasına verme); 'tasavvuf, edep'tir… Tasavvuf, helalden kazanılanın hesabı olduğunu, haramdan kazanılanın cezası olduğunu unutmamaktır.
Tasavvufi gelenekte 'kalbi küfürden dimağı da olumsuz düşüncelerden tasfiye etmek' amaçtır. 'Eğitimi ise Kuran-ı Hâkim ve Hadis-i şerif'tedir.' Tasavvuf, 'bürhan'a ulaşmaktır: 'Bürhan kalbin dilinin konuşmasıdır. Mevlana'nın bahsettiği gibi, 'Hakka ibadet etmeye muvaffak olan kalp, bedenin herhangi bir azası harama yanaştığı vakit rahatsız olur. Tasavvuf, tasfiye ve tezkiyeden ibarettir. Tasfiye kalbi Allah'ın yasaklarından ve bu yasakların düşüncesinden temizlemektir. Tezkiye ise Allah'ın emirleriyle nitelenmek'tir. 'Günah anında ölü, güzel amelleri yapmak anında diri olmak'tır. Tasavvuf tevbedir. 'Tevbe' kişinin 'yaptığı günahlardan dönmesidir. Döndükten sonra da günahı her aklına geldiği an üzülmek; yanmak, yakılmak, istiğfar eylemektir. Tasavvufun bir 'hal ilmi' olduğunu, niteliğinin tanımlanamayacağını söyleyenler de vardır.
https://www.n-f-k.com/hakkinda-yazilanlar-ve-incelemeler/tasavvufun-degistirici-yonu-necip-fazil-ve-ehl-i-sunnet-anlayisi
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?