tasavvuf

Tasavvuf, düşünen, kafa yoran ve bol bol acı içerisinde belli başlı konulara kafa yorarak debelenen insan için değerlidir, öyle herkese yayılacak bir yapısı yoktur, zaten bu yolun yolcusu olanlara baktığınızda, söylediklerini o denli içselleştirmeden asla oraya dahil olunmayacağını anlarsınız. Aklın bir yere kadar yeteceğini, insanın yüce bilgelik karşısında çok aciz olduğunu ve buna ulaşmanın yolunun da aklı bir kenara bırakmak ve takvaya ulaşmak olduğunu düşünürler. Ibn arabi , mevlana ve daha nicesinin temel düsturu aşağı yukarı budur ve bunu da yine mantık içerisinde temellendirmeyi de ihmal etmemişlerdir. Özellikle mevlanada alegoriler ve sezgi pompaları bolca bulunur. Örneğin nasıl ki sudan hiç çıkmamış bir balık, suyun ne olduğunu bilmez ancak her yeri o suyla çevrelidir, biz insanlar için de Allah öyledir der. Bu felsefe açısından pek çok tuhaflığı içeriyor olsa da, ilk okunduğunda insana analoji olarak doğru gelir ve içerisinde bir sezgiyi canlandırır. Bu tarz söylemler sezgi pompalarıdır.

Uzun lafın kısası, çok fena kafa yormak ve bu uğurda kendinizi hırpalamanız gerekir, öyle bir yerlere bağlı olarak, arada gidilip gelinerek tasavvuf ehli içerisinde mürid falan olmazsınız ancak şirk koştuğunuzla kalırsınız, özellikle günümüzdeki cemaat yapılanmalarına bakacak olursanız. Size tasavvuf diye rabıta adı altında, kendi kutsal gördüklerine taptırırlar haberiniz olmaz.