Ephemeraltime

Yayın ekibine beni de alın. Ses tonum güzeldir fakat birazcık eğitime ihtiyacı var... mesela çocuklara masal yayınları yapabiliriz - sponsor buluruz değil mi 👉👈- ben keyifle okurum. Şu beynimi bir doldurayım neler neler yapabilirim fikir çok icraat hiç. Tek sorunum yalnızca çok fikrimin olması. İşe yarar fikirlerim boşa gitmesin isterdim ama yalnız bunu kendim başaramayacak kadar tembelim. Benim beyin normal frekansa geçerse bir hayal kuruyor anlatamam. Perva TV nasıl? Uzun süreli düzgün profil çizen yazarlarla ses odası açıp sesli sohbet etmek isterdim. Tartışmak bir kültürdür.

Düşünmüyorum, yaşamaya devam ediyorum.

Buyrun benim -malesef- (utanarak) hrbklk...

Uzun zamandır okumadigimdan diksiyonum kötüleşiyor...

Diğerleri umrumda değil. Benim için değerli kimselerde bunu yapmaz. İş hayatı vs o insanları da önemsemiyorum. Herkes kendi yaptıklarından sorumlu. Patron ben değilim:d

Gül gibisin.

Ben baya baya unutmuşum...

ben resim kursuna başlıyorum 🥹.

7 - 8 yıldır TV izlemiyorum. Varlığından bihaberim.

Fare değilseniz ne yapmanız gerektiginizi biliyorsunuz.

*akraba

Biraz önce saate bir baktım o saat. Ölüm var hep olacak ama bu kadar acimazsa olmamalı.

Valla 30'a kadar ölmezsem sağlıklı şekilde 65 - 70'i göreyim isterim. Benim için kritik bir 9 yıl hatta 8 sayılır.

Tutmadı, Hem param yok hem sevgilim. Alttaki zevklerine düşkün.

Uyuyun uyuyun

Çok bilmiş birisi. Sanki büyümüşte küçülmüş. Vır vır tüm gün şurada bizi darladı. Kendisini çok yakından tanıyor kadar oldum o kadar çok kendisini anlattı ki. Sanırım kafayı dagitmamak için bizi dağıtıyor. Eh elbette bunda özgür. Gözüktüğü kadar bilgili birisi değil. Zaman zaman Türkçenin derinliklerine inip ayni şeyleri farklı entrylerde yazıyor. Ya çok yalnız ya çok tembel ya çok canı sıkılıyor. Hani yazmak için yazıyor da olabilir. Sanırım puanların peşinden koşuyor. Yoksa bu kadar da saçmalanmaz canım. Ahh neyse ki aktif olması yine de bizim işimize yariyor. Bazen şenlik bahar, bazen gam keder. Pervasız birisi olduğu kanaatindeyim.

Biraz ara verelim.

Kendim bir şeyler yapmama ailem fırsat vermedi ama babamın mesleği çiçekçi - yapmıyor - olduğu için özel günlerde gül satardı. Ben de anne babama yardım ederdim. En zoru kışları soğukta durmak zorunda olmaktı. Çok üşüsemde üşümedim derdim. 2 - 3 günde bizim için güzel paraları kazanırdık. Babam şehrimizde ki birçok çiçekçinin ustası ve tanımayan yoktur onu. İşinin hakkını verir. Küçük ama kendi halinde işlettiği bir dükkanı varmış ilk ama sonra yanına babama göre cebi dolu birisi görkemli bir dükkan açmış ve babam kapatmak zorunda kalmış. Dönem dönem farklı işler yapmış ama becerememiş. Birisi ile ortak dükkan açmış ama bir süre sonra dayanamayıp ne para pul ne bir eşyasını bile almadan o dükkandan ayrılmış. Babam onu okuttuklarini düşünüyor bunu yapsın diye ve evet o dükkan hala işliyor... 15 yıl kadar maaşlı işte çalıştı yine işini hakkıyla yerine getirdiği için (güvenlik) onu başka bir yerde (mezarlık - taziye) gibi ise verdiler ve tabi o bu kadar acıya daha fazla dayanamayıp işten ayrıldı. Babam tekrar dükkan açmak istedi ve çocukta olsam onun açmasını isteyen tek bendim. Tabi dükkanı açınca bütün ailem destekledi. Baya güzel dizayn falan ettik işler yolunda gidiyor derken önce dolar yükseldi. Dolar bazlı alınıyor. Daha sonra ise babamın yanındaki apartmanın altına daha önce dükkanına kapatmasına sebep olan adam dükkanı taşıdı... Ona aitmiş ama biz bilmiyorduk. En azından öncesinde gelip ya söyleyebilir ya da başkasıyla iletebilirdi ama yapmadı. Zaten Babam kalp hastası ve sürekli panik ataklar yaşadığı için daha fazla ilerletemeyip kapattı... kendisinin esnaf sicile borcu var diye dükkanı annemin üzerine açmistik... zabıta gelirse ya diye diye korktu hep. Ruhsatsız dükkan işletiyor bizim ki karısının dükkanında kendisi duruyor diye korkuyor... Resmi işlerden küçükken çok korkutmuslar... Babam sayesinde ben de nefret ediyorum. Nerede ters iş var bizi bulur. Sorunlarla hep mücadele ediyoruz. Ev aldık 4 yıl sonra evi depremde kaybettik. Şimdi evimiz yapılıyor ama yeniden ev alacağız resmen. Hee birde deprem olacakta ev gidecek ben mi kalacağım deyip 300 - 500 e deprem sigortası yaptirmadigi için oradan da para almadık... büyük balık küçük balığı yutuyor... Cesur olman gerekir bazen. En fazla ne olabilir ki diyeceksin... hee bu arada en son bunu dediğimden bir süre sonra deprem oldu ama hadi hayırlısı. İlk post cihazından satışı ben yapmıştım. Çok sevinmiştim. İşler güzel ilerleme okul makul okumaz işi buyuturdum...

Topladım konu komşu dostu. Beş kitaptan birisi dini kitap. Bir arkadaşım hediye etmişti. Evet çok güzel kitap ama basit bir dil beni kandıramıyor. Defterler falan filan işte... (huzur vermediler geçtim kadim dostum balkona...)

Katılıyorum. Kendini ararkende başkası oluyorsun... çoğalmak için eksilmek gerekiyor bazen.