1984

George orweel'in bir solukta okuduğum kitabı

Kitapta kendi dilini kaybeden sorgulama yeteneğini kaybedip her şeyi normal karşılayan bir toplumu anlatıyor.

Öncelikle mustafa kemal atatürk dilimizi basitleştirmek istedi harf inkılabı bize faydalar da sağladı ilk zamanlarında çoğu osmanlıca kelime dilimizde kullanılabiliyordu hatta saray dili dediğimiz saray farsçasını halk duyar okur olmuştu. Yani harf inkılabı ile biz dilimizi kaybetmedik cahil kalmadık.

Peki biz ne zaman dilimizi kaybetmeye başladık? Cumhuriyetin ilk yıllarında batı özentiliği ile başladı dilimize yabancı kelimeler karışır oldu ve insanlar yabancı kelimelerle türkçeyi karıştırınca entel olduğunu batılı olduğunu düşündü bu araba sevdası kitabında da konu alınır.

Gelelim ilerleyen yıllara türkçemiz basitleşti tamam,olur, geldi, gitti, bitti bu 90 lı yıllarda oldu türkçe tüm edebi anlamını kaybetti basit düşünmeden farklı anlama gelmeyen teke düze gelimeler.

Ve gelelim 2000 den sonrasına türkiyede hippi akımı başladı türkiye de emo gibi yabancı akımlar başladı ve katledilen türkçe bir darbe daha aldı emolar jojuk, yavrum kanzi, kenks tarzı konuşan tiplerdi bu bozulmalar bir alt jenerasyona yani 200 kuşağına miras kaldı

Zaten bu emolardan sonra internet keşfiyle yabancı dahi olamayan o kadar kelime girdi ki dilimize adeta türkçe öldü ve şuan sadece gömmemekte inat ediyoruz.

Ölen türkçe ile beraber sorgulama yeteneğini kaybeden bir toplum olduk sorgu? O ne ola ki :d

Gelelim normal karşılamaya artık toplum öyle bir hâle geldi ki her şey normal hâle geldi şu en son olab dilan polat olayı bir kaç aya kalmaz unutulur bunlar neden dışarda sorgulanmaz hatta iyi sosyal medya kullanımıyla toumun sevdiği sempatik bireyler bile olabilirler.