Çok sevdiğim göksel bir şarkısında der ki
Gülmek için yaratılmış gözlerde yaşlar niye?
Sevmek için yaratılmış kalpler hep bomboş niye?
Şerefsiz evladıyım ağlamamak için kendimi zor tutuyorum (bkz:
İbrahim Tatlıses)
Ben basaramiyorum arkadaşlar ağlıyorum. Şükür ki gözlük var genelde anlaşılmıyor ağladığım
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
Neden ağlamamaya çalışıyoruz ki? Hiç de kendimi zorlayamam. Bugün sık sık gözümden süzülenlere hiç engel olmaya çalışmadım ve saklamaya çalışmadım. Akması gerekiyordu aktı. Akşam soğan doğrarken ağlama niyetim yoktu, soğan etkisiyle akanları görünce arada kaynarlar diye iyice saldım gitti.
bakın bu problem değil hallederiz ama hem konuşup hem de ağlamamaya çalışmak o kadar zor ki... üzerinde çalışıyorum hala.
çocuklarda o titreyen bükülen dudaklar çok tatlı duruyor, fakat makyajlı kadınlarda komik oluyor.
gözyaşını engelleyerek buna hakim olmak neredeyse imkansız. bir noktadan sonra mutlaka yanaklardan süzülmeye başlar.
Gülmemeye çalışmaktan kolay. Biri yavaş yavaş geliyor bir diğeri çok hızlı geliyor. Hızlı geleni yavaşlatamıyor sabitleyemiyorsun.
haberci
