anlamadığı yeri öğretmenine soramayan öğrenci

hayatının geri kalan kısmını keyfe keder ilkesiyle yaşayacak müstakbel bir yetişkin adayı olan, istikbali parlak talebedir. günün birinde ülkeye başbakan bile olabilir.

Bir düzine sınıfın yarısı kadarını oluşturan öğrenci grubudur. Bizim dönemimizde cetvelli, sopalı öğretmenler vardı sınıfın yarısı anlatılanı anlamaz tekrar sormaya çekinir parmak kaldıramazdı diğer yarısıda anlamış olurdu.

Baskılanan çocuktur, sadece öğretmenden değil ailesinde de bir birey olarak görülmüyor ve fikirleri, soruları önemsenmiyordur.

öğretmenlerin genel tepkisinden kaynaklı durum. ben sorarım ama hala anlamadıysam anlamadım derim. on kere anlatmak da olsa işi malum tc öğretmenleri.

bizim lisede bir öğretmen vardı mesela, fizikçi. kadının kocası oto galericiydi. okula her gün farklı arabalarla gelirdi. onun dersinin olduğu saatlerde camdan bakardık, arabasını göremeyince sevinirdik gelmedi diye, öyle leş bir hocaydı. sonra zil çalar çalmaz gelirdi, tabii bizim hayaller suya...

sınıfa gelir gelmez yüzüne takındığı bir tavır vardı 'sizden hiçbir şey olmaz' şeklinde. derse başlamadan önce de şey derdi 'ister dinleyin ister dinlemeyin, siz bilirsiniz. ben parama bakarım, dinlemezseniz meslek edinemezsiniz, sürünürsünüz' falan. kendisi sanki öğretmen maaşıyla o arabalara biniyormuş gibi ukala bir tavır. gel de şimdi bundan ders öğren. imkansız.