okunan en iyi motivasyon yazısı

“Dünya her zaman güllük gülistanlık değildir. Acımasız ve kötü bir yerdir. Ne kadar güçlü olduğun önemli değildir. İzin verirsen seni dizlerinin üstüne çökertir, sonsuza kadar orada kalmana sebep olur. Sen, ben, hiç kimse hayat kadar güçlü darbe vuramayız. Ama önemli olan ne kadar güçlü vurabildiğin değil, önemli olan o darbeyi yedikten sonra, ileri doğru gitmeye devam edip edemediğindir. Kaç darbe alıp hayatta yoluna devam edebiliyorsun? İşte kazanmak böyle bir şey! Şimdi, eğer ne hak ettiğini biliyorsan, gidip hak ettiğin şeyi al. Ama o darbeleri almaya hazır olmalısın. Ve birilerini suçlayıp istediğim yere gelemedim, sebebi oydu ya da buydu ya da herhangi biriydi diyemezsin. Bunu korkaklar yapar ve bu sen değilsin. Sen bundan iyisin… Kendine inanmaya başlayana kadar, kendine ait bir hayatın olmayacak.”

korkanın çocuğu olmaz

öldün ve mezarında uyandın, neyi yapmamaktan pişman olacaksan onu yap.

Yasayı öğretenler arasında ileri gelenlerden Elazar yaşlı bir adamdı, çok soylu bir görünüşü vardı. Kendisi ağzını çok fazla açıp domuz eti yut­maya zorlanıyordu. Ama O, onursuz yaşamaktansa onuruyla ölmeye karar verdi, kendi isteğiyle kelle uçurulan tahtaya doğru yürüdü. Elazar ağzı­na konanları dışarı tükürdü. Kişinin kendi yaşamına olan doğal sevecenli­ğine karşın, yasaya karşı olan şeyleri reddetmek yürekliliğini göstermesi basit bir görevdir. Tanrı'ya karşı say­gısızlık anlamına gelen bu şöleni ha­zırlayanlar, Elazar'la olan eski dost­luklarından ötürü onu bir kenara çe­kip yiyebileceği türden, kendi hazırla­dığı eti getirmesini ve kralın buyurdu­ğu kurban etini sözde yiyormuş gibi davranmasını ondan istediler. Uzun süredir devam eden dostluklarından ötürü ona bu iyiliği yapıyorlardı. Böy­le davranırsa Elazar ölümden kurtul­muş olacaktı. Ama Elazar'ın verdiği soylu ka­rar yaşlılığına, ilerlemiş yaşının onu­runa ve ağarmış saçlarının gerçek ki­barlığına yaraşıyordu. Ayrıca çocukluktan beri dürüst davranmış ve her şeyden öte Tanrı'nın kutsal yasalarına uymuştu. Elazar inançlarını herkesin önünde açıkladı ve kendisini derhal Hades'e (ölüler diyarına) göndermelerini istedi. Elazar şöyle dedi: "Bu gibi hileli sözler ya­şadığımız yıllara uygun değildir, bir­çok genç Elazar'ın doksan yaşınday­ken yabancıların yaşam biçimine uydu­ğunu düşünebilir. Kısa bir yaşam süresi uğruna böyle davranmam bu gençleri yanlış yola sürükleyebilir. Ben­se bu yaşlı halimde kirli ve onursuz bir kişi haline gelirim.Şimdi insa­nın beni öldürmesini önlesem bile, can­lı ya da ölü, asla Her Şeye Gücü Ye­ten'e yakalanmaktan paçayı kurtara­mam. Bu durumda erkekçe davra­nıp bu yaşamı burada noktalarsam iler­lemiş yaşıma yaraşır biçimde davran­mış olacağım. Saygıdeğer ve kutsal yasalar uğruna içtenlikle ve yücelikle iyi biçimde ölmek konusunda gençle­re soylu bir örnek oluşturacağım." Söz­lerini bitirdikten sonra üzerinde kelle uçurulan tahtaya doğru yürüdü. Elazar'la beraber olanlar şimdi­ye kadar ona karşı iyi duygular besle­mişlerdi, ama söylediklerini duyduk­tan sonra ona karşı tutumları değişti. Çünkü onlar için Elazar'ın davranışı tam bir çılgınlıktı. Ölmeden önce Elazar yüksek sesle inleyip şöyle de­di: "Rab kutsal bilgisiyle her şeyi açık­ça görüyor. Ben ölümden kurtulabilir­dim, ama Rab gönlümü korku ve say­gıyla dolduruyor. Bu durumda bu kes­kinin altında bedenim ne denli şiddet­li ıstırap çekerse çeksin, bu acı ruhu­ma sevinç veriyor." Eleazar işte böyle öldü. Onun ölü­mü yalnız gençler için değil, ama ulu­sun çoğunluğu için de bir soyluluk ve erdem örneği oluşturdu.
(2. Makabeler 6:18-31)