kız kardeş

-nasılsın abi?
+eh işte, seni sormalı.
-moralin mi bozuk?
+yoo, değil.
-öyle öyle. seni iyi tanırım ben. keyifsizsin.
+hadi oradan. gayet mutluyum kızım. bunu da nerden çıkardın?
-suratından düşen bin parça baksana.
+saçmalama yahu. hiçbir şeyim yok benim.
-üzülmeyeyim diye böyle söylüyorsun. anlat, yine ne oldu?
+bi bok olmadı diyorum!
-ama huzursuzluğun bir kilometre öteden anlaşılıyor. dökül hadi.
+anlatacak bir şey yok, neden anlamıyorsun? hem olsa, ne diye saklayayım?
-canım abim... hep de bizi düşünür...
+ya sabır. şimdi kafayı yiyeceğim.
-kıyamam. üzülme lütfen.
+hâlâ konuşuyor. gitsene artık.
-peki. boşver, takma kafana tamam mı. hayatta hiçbir şey senden daha önemli değil.
+sus, yalvarırım sus...
-kurban olayım sana ben.

bir adet psikopat.

Ailenin üyelerinin toplamından daha fazla kıyafete sahip olmasına rağmen sürekli kıyafet alma hastalığından muzdarip insan tanesi.

keşke bir tanecik de olsa sahip olsaydım dediğim aile ferdi. benim en değerli arkadaşım olurdu herhalde. abi ve erkek kardeşlerle hayat çok zor geçiyor… hepsini karşıma aldım alıyorum, kendi doğrularım ve yanlışlarımla da yalnız kalıyorum. kız kardeş olsaydı farklı olabilirdi belki diye düşünmeden edemiyorum tabii.

Harçlık istemesiyle meşhur insan tanesi.

Bacı

Hemşire de denilirmiş

Canım kardeşim özledim ulan

Nasıl çok bilmiyorum ama sanırım bol bol kavga eder ama yine de birbirimizi çok severdik. En yakın arkadaşlarımdan olabilirdi. İki abim var ama pek yakın değiliz. Bir şeye ihtiyacım olur ilk onlar koşar ama kalpten yakın büyütülmedik sanırım çünkü aksi durumda birlikte dertleşiyor olabilirdik. Bir derdi var biliyorsun ama sana anlatmıyor ya insanın zoruna gidiyor. Doğdun doğalı onunlasın ama onu daha geçen gün tanıyan arkadaşları senden daha yakın. Ona daha çok zaman ayırıyor ama yine de çok önemli bir şey söz konusuysa ilk tercihi sen olursun. Kan bağı kötü günlerde daha çok tutuyor sanırım. Birlikte seve seve, mutlu mutlu bir şeyler yapmayı çok isterdim. Mücadele edebilecek kadar saf miyim evet ama daha da etmem. İnsan çok sevince de kaybeder. Sevgiyi göstermek zaten geleneksel ailelerde çok daha zor bir durum. Babam asla sevgisini sakinmadi, diğer aileler kadar çok beni onlardan ayirmadi ama yine de birbirimize bir başka bağlı olamadık.

3 ağabey sahibi bir insan olarak, ömür boyu nefes alabilmek derecesinde özlemini çektiğim ve çekeceğim varlık.

Kendimden 2 yaş küçük bir kız kardeşe sahibim. Sağolsun beni 2 kere teyze yaptı ben de onu bir kere. İnanılmaz kavgalı ama bir o kadar da birbirine tutkun çocukluk geçirdik. Şimdilerde ise o kadar farklı noktalardayız…
İyi ki var onu çok seviyorum

Zahmet harcamadan, güvensizlik hissetmeden, doğmasıyla başlayan bir dostluktur. Arkadaş aramaya gerek bırakmaz. En yakın arkadaşındır, ebedi sırdaşındır, bazen kuaförün, bazen hemşiren bazen de baş belandır.

Bende bir tane var ama öyle arayıp sormaz nedense, arkadaşım kardeşimden daha yakın mesela her gün mesajlaşırız, arada beni arar. Kardeşim öyle değil. İlginç vaka. Arkadaşlarıyla geziyordur gerçi beni niye arasın, hem ortak noktamız yok denecek kadar az ne konuşacağız ki?
Yalnız bazı abiler kardeşlerini dövüyormuş bizde öyle bir şey asla yok, feyz alın, Öküz olmayın.Kardeşin lan o senin. Anan baban ölünce kalacak olan tek yakının. Kıymet bilin.

uç noktalarda olduğumuz bir kız kardeşe sahibim.

Bir gün annem bize dert anlatıyor, kötü olduğunu işte ruhsal bunalımlar yaşadığını vs.

Ben psikolojik olarak yaklaşıyorum, kardeşim dini açıdan.
Sonra baktım ki insanların inançları görüşleri ne olursa olsun, anlaşmak isteyen bir arada durup bağ kurmak isteyen her türlü bunu yapabiliyor. Neye inanırsan inan ne yaparsan yap hep karşındakine de saygı duymayı gerektiriyor.

allah, gök tengri, ulu manitu ve uçan spagetti canavarı gibi yaratıcıların bana vermediği armağandır. sağ olsunlar beni bundan korumuşlar da kafam rahat.