insanın kendisini değiştirmesi ne kadar zor bir şeymiş.
değişmek için bazen içinizde sakladığınız o hüznü, yalnızlığı, acıyı görünür kılmanız gerekiyordur, işte bunu yapmaya başladığınızda maalesef başka bir sorun daha ortaya çıkıyor.
çevrenizdekiler kendinizdeki bu değişikliği üzerine alınıyor; onlardan vazgeçtiğinizi, onları önemsemediğinizi düşünüyor. aslında sadece yapmak istediğiniz iç dünyanızdaki olan bitenleri görüp değiştirmektir. o an sadece kendinize yönelmek istemişsinizdir. içinizdeki duygular bir adım geri çekilmeyi, yalnız kalmayı gerektirmiştir. o duyguları tüm bütünlüğüyle yaşayıp sonra da üzerinden atmak istiyorsunuzdur.
biraz tepkisizliğe biraz yalnızlığa biraz sadece izlemeye ihtiyacınız vardır.
neyse bu yol pek başarılı olmadı, başka bir yöntem deneme zamanı.
İnsan olmak tam böyle bir şey işte. Kendinle uğraşıyorken bir de dışardakilerle uğraşmak gerekir. Tam bir cambaz oyunu gibi
ben pek başarılı olamadım bu oyunda. kimseyi rahatsız etmeden, çaktırmadan kendimle uğraşmaya karar verdim.
Ben de sen gibiydim. Kimseden bir şey isteyemez. Yardım istemez. Her şeyi kendim sırtlanmaya çalışırdım. Ama hayat öyle bir yer değilmiş. Paylaşmak ve yardım istemek de ayıp değilmiş. Hep kendimi yormuşum
ne güzel sen bunu fark edip kendini bu konuda değiştirmişsin
Değişim kaçınılmaz
:))
İstemek acizlik değildir. Hayatın temeli paylaşmaktır.
doğru söylüyorsun gerçekten, ben pek paylaşmayı sevmiyorum galiba
Zamanla seversin insan sıkışınca her şeyi sevebiliyor
zamanla severim umarım, teşekkür ederim sohbet için :))
Rica ederim :)