direkt evet diyebilirim ama bu kolaya kaçmak olur. eskiye özlem bilinen bir fenomendir. yüzyıllar boyunca deneyimlenmiştir. ne ilk nesiliz ne de son olacağız.
insan zihni genelde can sıkıcı ve olumsuz deneyimleri yok sayma, güzel ve neşeli olanları hatırlama eğilimindedir. eskiye özlemin yani nostaljinin temelinde bu yatar. özellikle çocukluk, gençlik, üniversite dönemleri, yani daha hayatın yükünün omuzlarımıza binmediği o güzel dönemlere sık sık dalıp gitmemiz bundandır, aradaki hoş olmayan anılar da kaynar gider.
son dönemlerdeki karmaşayı dikkate almazsak, evet türkiye eskiden de güzeldi şimdi de güzel. karmaşa dedim de… zaten bu ülkenin burnu ne zaman *tan çıktı ki afedersiniz? 80 öncesi dönemdeki siyasi karmaşa, sağ sol çatışmaları, her gün radyodan dinleyip gazetelerden okuduğumuz çatışma ve ölüm haberleri hala hafızamda tazeliğini koruyor. el kadar ortaokul çocuğuydum her sabah okulun kapısından jandarma eşliğinde girerdik, çantalarımız didik didik aranırdı. ama ne oluyor? işte çocukluğuna dönünce ilk bunlar hatırlanmıyor, zorlayıca çıkıyor açığa. onun için ne varsa eskide var, nerede o eski şarkılar, nerede o eski ramazanlar, nerede o eski dostluklar diye sayıklayıp duruyoruz
neyse dağıldı biraz konu. öze dönersek türkiye güzeldi, halen güzel ve güzel de olacak. tabii yine rahat bırakmayacaklar, adı sağ-sol olacak, asala olacak pkk olacak, alevi-sünni olacak, feto olacak… olacak da olacak. her dönem bir şey icat edecekler elbette. ama enteresan milletiz vesselam! ne kadar batarsak bir o kadar da çıkıyoruz bir şekilde. her ne olursa olsun her şekilde yine çıkarız evelallah.
haydi selametle…
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?