hüseyin nihal atsız

Parlamentarizm Hastalığı
"Fransa'yı gören, gözleri kamaşan aydınlarımız Fransa'daki parlaklığın parlamentodan geldiğini görerek veya sanarak bizde de aynı usul uygulanırsa her güçlüğün çözüleceğine inandılar. Fransa'da tek millet, Osmanlı'da birçok millet olduğunu düşünemediler. Bir Osmanlı parlamentosunda Türklerin azınlıkta kalacağını, başkalarının söz sahibi olacağını tarihi safiyetleriyle idrak edemediler.
1908 meşrutiyetinde 'hürriyet, müsavat, uhuvvet' prensipleri ortaya çıktı. Uhuvvet yani kardeşlik Osmanlı'daki bütün unsurların kardeş olmasıydı. İmparatorluk milletleri sarmaş dolaş olurken buna ciddi olarak inananlar yalnız saf Türklerdi. Silahları Türk kanına bulanmış komitacı Balkanlıların ve Osmanlı devletini yıkmak için daha o zamandan beri İngilizlerle anlaşmış Arapların böyle bir şeye inanmayacakları belliydi. İkinci Cihan Savaşından sonra da aydınların gözünü bağlayan büyü Birleşmiş Milletler ideali oldu. Kore savaşına katılan askerden her söz açılışta Türk milletinin Birleşmiş Milletler ideali uğrunda kan döktüğü söylenip durdu. Hiç kimse BM'nin arasında Rusya'nın da bulunduğunu, o Rusya'nın Kuzey Kore ve komünist Çin'e silah yardımı yaparak Birleşmiş Milletler ordusuna karşı dolambaçlı yollardan savaştığını ve Türk askerinin çok ileri bir hatta yalnız Türkiye için çarpışmakta olduğunu hatırına getirmedi. Kafası yanlış işleyen, muhakemesi donmuş aydınlarla Türk milleti bir uçurumdan öteki uçuruma sürüklene sürüklene işin sonu nereye varacak? İnsanların kardeş olduğu ve olacağı kuruntusundaki başka bir grup, milliyetçiliği lüzumsuz bir engel sayarak Türk milletini hümanizme, Amerikanlığa çekmeye uğraşıyor. Aydınların yarın yeniden bir gaflet uykusuna dalmamaları için tek ilaç milli şuurdur. Milli şuurlu öğretmenlerin yetiştireceği yeni nesiller, milli şuuru besleyecek okul kitapları, propaganda yayınları, milli şuuru geliştirecek radyo yayını, film, tiyatro vb... Yoksa Birleşmiş Milletler reklamı arasında uyuşmak mukadderdir."

Hüseyin Nihal Atsız
Ötüken, 15 Mayıs 1964, Sayı: 5