endişe ettiğimiz gelecekte belki de yokuz

Aslında anne baba değilsen, yalnızsan çok takmana gerek yok çünkü endişelendiğin kimse yoksa en kötü kendine zararı olur bu daha az yıkıcı
Biraz garip anlaşılacak ama bu devirde İyi ki çocuğum yok

Kendine sahil çıkıp üstüne gelecek nesilleri düşünmen lazım büyük yük

Zaten bu devire çocuk getirmek dünyanın en saçma en yorucu en korkunç şeyi 10 yıl önce böyle olacağını bilseydim doğurmazdım.

Kendime aileme bir de çocuğuma tek başına nelerle uğraşıyorum. Ama tabi kenetlenmiş durumdayız. Sıkı aile bağlarımız var o yüzden herkes sorumluluk alıyor. Gücü yettiği konularda

Yorucu ama hayatın gerekliliği gibi geliyor. Bence insanın mücadele etmesi için değerli şeylere sahip olması güzel. Ayakta,dik ve dinç tutuyor. Mesela depresyona girmeye fırsatın olmuyor. Her anın dolu

yanlış anlama ben her ne kadar kendim asla bu olayı istemesem de eğer çocuğunla ilgileniyorsan, sevgi gösteriyorsan, her zaman koruyup kollayabiliyorsan güzel bir şey,çocuk sahibi olunabilir.

Bunların hepsini yapıyorum. Seviyorum aramızda özel bir bağ var. Ön ergen olmasına yaşıtlarının asi tavırlarına rağmen sözümü çok dinler. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu hep konuşuruz. İlgileniyorum hem hijyeniyle hem yemesiyle hem de her türlü sorunuyla. Hep korkuyorum kolluyorum yaşamımı ona adadım gibi. Sana şöyle örnek vereyim daha geçtiğimiz hafta okulda yetersiz temizlik elemanı var diye ve hastalıklar kol gezdiği için okul idaresinden ve sınıf öğretmeninden izin alarak veliler arasından gönüllü grubu kurarak sınıf temizleme etkinliği başlattım. Olan gönüllüleri gruplandırıp her hafta sınıf temizleme ekibi kurdum. Ve öncüsü oldum diye ilk haftaya kendimi yazdım. Bugün gidip bir veli ile birlikte sınıfı temizledik. Onun dışında zaten köyde yaşıyoruz büyük şehirler gibi tehlikeli bir durum yok. Ama bu şartlar altında da korunması gereken her şeyden korkuyorum.

Helal olsun bunu herkes yapmaz, doğurup sokağa atanından tut çocuğuyla hiç ilgilenmeyen kişilere kadar saçma sapan olaylar mevcut. Yaptığın normal olan.

Bizim nesil çocuk sahibi olmaz gibi gözüküyor, 27 28 yaşında kuzenlerim var hala evli bile değiller, zaten bu ekonomik sorunlar arasında kendimizi kurtaracağız bir de çocukla mı ilgileneceğiz, o iş sizin nesilde artık.

Tabii normal olan Bir annelik vasfı. Ben isteyerek onu dünyaya getirdim, babasından ayrılmış olabilirim ama onun tüm sorumluluğu ben de. Kendi isteğiyle dünyaya gelmiş bir canı nasıl ortada bırakabilir ki bir insan benim aklım hayalim almıyor. Ben geleceğe bir evlat yetiştirmeye çalışıyorum belki ben değiştiremem dünyayı ama belki o değiştirir umudum var. Kelebek etkisi gibi bu. Kime ne etki edecek kime ulaşacak neleri etkileyip değiştirecek. Sorumluluklardan kaçmak bir tür terörizm bence

Çok yorulmuşum bu arada devrik devrik cümleler kuruyorum kusura bakma

Olması gereken tam olarak bu ama gördüğüm örneklere bakacak olursam önemli bir kısmı doğru düzgün anne babalık yapmıyor. Saçma gelebilir ama bu işin bir ruhsatı, psikolojik testi olması lazım. Zorunluluk artık. Her önüne gelen çocuk sahibi olmaması lazım, sana ne diyen olacaktır, benimle direkt ilgisi var, çocuğu yetiştiremeyince ileride hiç tanımadığı insanların hayatını da zehir edebiliyor, o bakımdan beni bal gibi ilgilendirir.

Yok önemli değil ben anlıyorum, ben de saçma sapan cümle kuruyorum zaten önemi yok, Türkçem iyice kötüleşti.

Ben de bunu savunuyorum çocuk sahibi olacak herkese ehliyet verilmeli gibi ve de eğitim tabi. Herkes anne baba olamaz artık. Günümüz şartları bizim büyüdüğümüz zamanlar gibi değil. Ki bizim zamanımızda büyüyenlerinde çoğu sorunlu zaten. Hep bir sonraki nesile daha berbat bir gen ve davranış aktarılıyor

Peki bu simülasyondan nasıl çıkılıyor ? Çıkış nerede ? Tık tık .

hayatı eğlenceli yapan da bu. kendimizle kumar oynuyoruz. ya mutluyuz ya mutsuz, ya zenginiz ya fakir, ya batarız ya çıkarız.

Kasa her zaman kazanır :)