fyodor mihayloviç dostoyevski

yazarların eserlerini kronolojik sırada okumak gibi bir takıntım var. mesela orhan pamuk'la tanışmam çok prim yaptı diye masumiyet müzesi ya da benim adım kırmızı'yla olmadı. önce ilk çalışması olan cevdet bey ve oğullarını okudum.

dostoyevsky'de de durum değişmedi. direkt karamazov kardeşler'e dalmadım. romanlarını sırasıyla okumak, yazarların gelişimini görmek açısından önemlidir benim için. dolayısıyla bunda da ilk çalışması olan insancıklar'ı okuyarak başladım. gayet sade ve akıcı bir dili var. tabii bunda çevirmenin rolü büyük. rus klasikleri için bilinen bir kaç iyi çevirmen var, ki çevirilerin pek çoğu onların elinden çıkmış zaten, işte onlardan okumak lazım. ilk başta rus klasiklerinin tümünde karşılaşılan isim karmaşası biraz yoruyor ama sonra alışılıyor.

anton çehov, tolstoy, turganyev, gorki, gogol gibi nice usta kalemler çıkaran rus edebiyatının yapı taşlarındandır dostoyesky. insanın iç dünyasına hakimiyeti açısından psikanalizin babası freud'la bile kıyaslanır. hani ömrünün sonuna kadar tek yazar okuyacaksın hangisi olsun deseler, hiç düşünmeden dostoyevsky derim. neyse, özetle okuyunuz, okutturunuz efendim.

Dünya edebiyatına suç ve ceza, Karamazov kardeşler, kumarbaz, yeraltından notlar gibi kalburüstü eserleri miras bırakmış Rus yazar.

"yine de biliyor musunuz, bizim gibi yeraltı takımının dizginini sıkı tutmak gerektiği kanısındayım. çünkü kırk yıl ses çıkarmadan yeraltında otururuz, ama bir fırsatını bulup yeryüzüne çıkarsak çenemizden kurtulamazsınız. "

(bkz: yeraltından notlar)