gece yolculuğu

gündüz yolculuğu yapmak istesek de şartlar bizi bazen gece yolculuğu yapmaya zorlar. ama gece yolculuğunun da kendine has bir gizemi vardır. ben en çok kilometrelerce uzaktaki bir evin, araç farının ya da bir yerleşkenin ışıklarını seyretmeyi severim - hele ki daha uzak olup parıldıyorsa tadından yenmez - yanına yaklaşılınca hiç bir özelliği kalmayan o ışık, uzaktan farklı bir kimliğe bürünür.

bir kere zamandan tasarruf edip gün kaybetmezsiniz. yaz ayıysa, her ne kadar artık araçlar klimalı olsa da, gündüzün kavurucu sıcağından korunursunuz, seyir esnasında güneş gözünüzü alıp durmaz. çok daha az trafiğe maruz kalıp daha stressiz bir sürüş yaparsınız. özellikle virajlı yollarda gündüz olduğu gibi karşıdan gelen araçla aniden burun buruna gelmezsiniz, öncesinde gelen aracın farı sizi uyarmış olur. sabaha karşı uygun bir benzinci veya dinlenme tesisine arabayı çekip biraz kestirmek, yolculuğa güvenli devam etmek için yeterli olacaktır. hadi hayırlı yolculuklar. varınca haber edin.

asla sevmiyorum. uzun yolculuk yapabilmem için bazı şartlarım var. mesela akşam erken yatmış ve uykumu güzelce almış olmam lazım, sabah 5-6 gibi yolculuğa başlamış olmam lazım, güzel bir playlist lazım, ara sıra molalar vermek lazım, arabada atıştırmalık olması lazım ve ön yolcu koltuğunda olmam lazım.

ama her şeyden önemlisi arabadaki herkesin kafa dengi olması lazım. aksi taktirde ne yaparsanız yapın o yolculuk cehenneme döner.

Herkesin gece gece araba sürmek harcı değildir. Benim canım abim hiç uyumadan tatile gitmek için yola çıkmış. Daha sonra ise sabaha karşı kaza yapmışlar... Eşek herif.