günlük tutmak

Tam böyle günlük sayılmaz ama arada sırada içimden gelen şeyleri yazdığım bir defterim var. 4 yıldır yanımda taşıyorum. Şehirler, ülkeler değiştirdim ve hep benimleydi.
Bence bunu her insanın yapması lazım. Ya da en azından ben yapıyorum. Bu iyi hissettiriyor.

Bir zamanlar bir deftere yazılı olarak tutmayı deneyip de beceremediğim olay. Yazacak önemli şeyler yada mutlu anılar olmayınca günlük tutulmuyor maalesef.
Artık hafıza kayfı falan yaşarsam perva sözlük profilimi incelerim.

ilk kez kendimi kestiğim zaman tutmaya başlamıştım. acı hissi ve kan görmek hoşuma gitmişti işte ne bileyim. bu degişik hissi anlatmak istemiştim. dijital bir ortamda tabii, kağıtlara güvenmem. canıma tak etmedikçe aklıma gelmiyor. baktım kendi içimde boğuluyorum, o zaman dönüp yazıyorum.

söyleyecek çok şeyin varken dinleyecek kimsenin olmaması insanın hafiften ebesini dürtüyor ama neyse.

anlatmayı seviyorum. genelde kişilere anlatıp tavsiye almayı seviyorum daha çok. çünkü herkesin olayları görüş şekli farklı oluyor. hiç benim görmediğim detayları bana anlatıyorlar falan hoşuma gidiyor. ama aklımı aylardır karıştıran düşünceleri anlatacak kadar güvendiğim kimse yok. bu yüzden arada bir günlük tutmaya başlayıp o konu aklımdan çıkana kadar sürekli yazar, sonra o defteri yakarım.

bu sebeple aylar önce yazmaya başladığım defteri yakalı bir kaç ay oldu. o zamanlar artık bu konu benim için bitti deyip yakmıştım tüm defteri ama hâlâ kapanmamış o konu ve bu sefer deftere bile yazmak istemiyorum. çok sıkıldım.

Çocukken bir ara yazıyordum ama sonra abimin okuduğunu farkedip yazmayı bıraktım. Yazdıklarımı imha ettim...

Neden bilmiyorum ama çok homoseksüelce bir hareketmiş gibi geliyor,aynı yüz bakımı yapmak,modayı takip etmek,dans etmek gibi.