Mantığa göre hayvanlarla da sosyalleşebilir o zaman. Bazen o kadar insansız kalıyorum ki yürüyüşlerde peşime takılan köpeklerle dertleşiyorum. Sosyallik ihtiyacı sonuçta
Yer yer felsefede geçen bir sözdür insan sosyalleşmeye ihtiyaç duyan bir canlıdır kuramı.
Aslına bakarsanız yalnızlığı seçen birisi olarak bazen bende buna katılıyorum burada dahi yalnız olsamda arada insan dertleşmek 2 sohbet kelam etmek istiyor ancak kafa dengi insan yok.
Birde eski ahitte şu şekilde geçer:
Babil, Tekvin:11'de şöyle anlatılır:
Başlangıçta dünyadaki bütün insanlar aynı dili konuşur, aynı sözleri kullanırlardı. Doğuya göçerlerken Şinar bölgesinde bir ova bulup oraya yerleştiler. Birbirlerine, “Gelin, tuğla yapıp iyice pişirelim” dediler. Taş yerine tuğla, harç yerine zift kullandılar. Sonra, “Kendimize bir kent kuralım” dediler, “Göklere erişecek bir kule dikip ün salalım. Böylece yeryüzüne dağılmayız.”. RAB insanların yaptığı kentle kuleyi görmek için aşağıya indi. “Tek bir halk olup aynı dili konuşarak bunu yapmaya başladıklarına göre, düşündüklerini gerçekleştirecek, hiçbir engel tanımayacaklar” dedi, “Gelin, aşağı inip dillerini karıştıralım ki, birbirlerini anlamasınlar”. Böylece RAB onları yeryüzüne dağıtarak kentin yapımını durdurdu. Bu nedenle kente Babil adı verildi. Çünkü RAB bütün insanların dilini orada karıştırmış ve onları yeryüzünün dört bucağına dağıtmıştı
Yazar cizer
succulent