insanları yargılamak

Doğal olarak gerçekleşen bir olay, üzerine düşünerek daha da fazla yargılama yapılabilir elbette ancak hiçbir şekilde yargılama yapmamak imkansızdır. Karşınızda 200 kilo birisiyle konuşurken, onun kilolarından bağımsız bir şekilde dinleyebilmek için peygamber falan olmak gerekir ya da engelli bir insanla konuşurken, engeli ve içten içe gelen acıma duygusunu bir kenara bırakarak, onunla normalde nasıl davranıyorsanız o şekilde davranabilmeniz çok zordur. Daha etrafımıza bakarken bile yargılamaya başlarız, bizler yani özneler, gördüğümüz her şeye eşya muamelesi yapıp, onları adlandırıp, değenlendirip, kafamızda bir yere oturtmak zorundayız. Bu nedenle bunlardan sıyrılma çabası çok yorucu ve herkese uygulamanın imkansız olduğu bir şeydir.

En başta yapılması gereken şey, bu kişi tarafımca derinlemesine yargılanmalı ya da yargılanmamalı durumuna yargı yoluyla karar vermek gerekir. Yargıdan kaçış yok kısaca.

(bkz: #9980)

yargılamak çok kolaydır. insanı mutlu eder. tarafını sağlamlaştırır kafasında. o iyi taraftadır, yargıladığı kötü…ama kazın ayağı öyle mi? ne mümkün! yaşam koşullarına bağlı olarak herkesin dinamikleri faklıdır. bu bağlamda, her konuya atlayıp ahkam kesmemek en doğru olanıdır. çok önceleri sözlü olarak olmasa da kafamda yargıladığım bir kaç davranış modelini hayat bana da yaşatmıştır yıllar içinde; iyi de yapmıştır, göstermiştir dünyanın kaç bucak olduğunu!

bir ara aşağıdaki girdimde de değinmişim konuya:
https://pervasozluk.com.tr/e/3248

herkes kendine göre doğru olanı yaptığını kabul eder. aynı yollardan geçmemiş insanlara kolay gelir karşısındakini yargılamak. yargılamadan anlayabilmeyi denemeliydik tüm önyargılardan uzakta..

insanları yargılamak en kolayı, önemli olan onları anlayabilmek. her olayın ardında muhakkak bir suçlu vardır ama asıl mesele derine inebilmekte.