İyilik subjektif bir kavramdır. Kedi besleyen, etrafa çöp atmayan, şiddetten kaçınan insan aslında iyi veya kötü değildir. Bu bizim uydurmamızdır. Bu davranışları yapmayanlara göre daha insancıl oldukları için adları iyiye çıkıyor.
Yapılması gerekenler iyilik değildir zaten olması gerekendir. Artık olmadığı için bu terim kullanılıyor.