postyapısalcı ve postmodern çerçevede düşünceleri ele alan fransız bir filozof, sosyolog.
ihtiyaç olarak görülen pek çok şey uydurma ve bize değişik kanallarla lanse edilen şeylerden ibaret olduğunu söyler. Kod kavramı, çoğumuzun bildiği ama bir isim koyamadığı şeydir. Şöyle ki tanım itibariyle göstergelerin nasıl işlediğini belirleyen kurallar bütünü olduğunu söyler.
Eskiden aristokratlar farklı giyinir, statülerini böyle belli ederlerdi. Bu toplumsal yerinizi belli eden göstergelerinizdir. Bu bir kıyafet olabilir, güzel bir mücevherat olabilir yahut konuşmanız ve eğitim durumunuz bile olabilir. Günümüzde ise çok aşırı kazanç sağlamış burjuvazi hariç toplum içinde kimin tam olarak hiyerarşinin neresinde bulunduğu pek kestirilemiyor.
Örneğin iphone'u ele alalım. Kod olarak bu telefonun inkar etsek bile hepimizin üzerinde bir algısı var. Fazla pahalı, marka, kalite, vb pek çok çağrışımı var. işte bu göstergedir. Kodlar toplum tarafından bilinir. asgari ücretle çalışan bir insanın elinde bile bu telefonu görebilirsiniz, sebebi ise telefonun kendisine değil, onun kodunun getirisine ihtiyacı olduğunu düşünmesinden kaynaklıdır bu durum.
Koleksiyonerleri düşünürsek eğer, çok büyük bir resim pazarı var. Burayı herkesin dilinde olan ama aslında çok zor ve göz önünde olduğu için pek yapılmayan kara para aklamak için kullanılması fikrinin dışında, göstergeye dayalı bir aristokrat statüsü elde etmek için zenginler tarafından alınan pek çok resim var. Evinizin içine milyonlarca dolarlık bir arabayı sokamazsınız, ama bir tabloyu sokabilirsiniz, aynı şekilde kolunuza bir saat olarak takabilirsiniz. Bir şeylerin aşırı pahalı olmasını avam kesimin anlaması pek beklenemez, para tamamen sanal bir şeydir, bir yerden sonra anlamını yitirir, birike birike o kadar çok şişmiş ve çoğalmıştır ki, sürekli yükselen enflasyon ve değeri çok fazla olan göstergelerle para eritilmeye, şişip patlamak üzere olan sistem dengelenmeye çalışılmıştır.
Resim alanında, ressamın ölmüş olması özellikle tercih edilir ki bir daha ona benzer bir resimin yapılamayacağı garanti altına alınsın. Bu da nadirlikten kaynaklı bir kod'u doğurur.
Kısaca eskiden eşyanın değişim ve kullanım değeri vardı. Şimdilerde ise gösterge değeri var. Bu tarz bir yaklaşıma marksist teorinin yetersiz kalmış olması, onu marksizmden vazgeçmeye itmiş.
Günümüz toplumunu "kullan at toplumu" "çöp toplumu" olarak yorumluyor.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?